ದೃಷ್ಟಿ... ಭಾವ...

ನನಗೆ ಇನ್ನೂ ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೆನಪಿದೆ.....

ಹೆಣ್ಣು ನೋಡುವ ಶಾಸ್ತ್ರಕ್ಕೆ ನಾನೂ ಹೋಗಲೇ ಬೇಕಿತ್ತು...
ಯಾಕೆಂದರೆ ಅದು ನನ್ನ ಮದುವೆಯಾಗಿತ್ತು...


ನಾನು ಮದುವೆಯಾಗುವ ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಅಪ್ಪ, ಅಮ್ಮ ನೋಡಿ  ಫಿಕ್ಸ್ ಮಾಡಿದ್ದರು.
 
"ನೋಡೋ..
ನಿಂಗೆ ಚಂದ, ಅಂದ ನೋಡೊ ವಯಸ್ಸು..
ಹುಡುಗಿಯ ಗುಣ, ಮನೆತನ ಎಲ್ಲ ನೋಡ ಬೇಕಾಗ್ತದೆ..
ನಾವು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನೋಡಿ ನಿನ್ನ  ಸ್ವಭಾವಕ್ಕೆ ಯೋಗ್ಯವಾದ ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಹುಡುಕಿದ್ದೇವೆ..
ಹುಡುಗಿ ಲೋಕನಿತಿ ಇದ್ದಾಳೆ...
ಬದುಕಲಿಕ್ಕೆ.. ಸಂಸಾರಕ್ಕೆ..
ಬರಿ ಚಂದವೊಂದೆ ಏನೂ ಸಾಲೋದಿಲ್ಲ..
ಆದರೆ  ಉಳಿದ ಎಲ್ಲ ರೀತಿಯಿಂದಲೂ ನಿನಗೆ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಜೋಡಿ.."
 
ಅರ್ಥ ಇಷ್ಟೆ..

ನಿನಗೆ ಹೆಣ್ಣನ್ನು ನಾವು ನೋಡಿದ್ದೇವೆ..
" ನೀನ್ನು  ಬಂದು, ತಲೆಹಾಕಿ  ಒಪ್ಪಿಗೆ ಸೂಚಿಸು..
ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿಯಾಗಿದೆ" ಅನ್ನುವಂತಿತ್ತು.


"ಹೇಗಿರ ಬಹುದು... ಹುಡುಗಿ !! ??"
ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಹೋಗಿದ್ದೆ...


ತಿಂಡಿ ತಂದು ಕೊಡುವಾಗ ಮುಖ ನೋಡಿದೆ...


ದೊಡ್ಡ ನಿರಾಸೆಯಾಗಿತ್ತು...
ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಚಂದ ಇಲ್ಲವಾಗಿತ್ತು.. ಆ ಕಪ್ಪನೆಯ ಹುಡುಗಿ...!
ಯಾವ ರೀತಿಯಿಂದಲೂ..
ಹೇಗೆ ನೋಡಿದರೂ  .. ಸೌಂದರ್ಯ ಶಬ್ಧದ ಅರ್ಥವನ್ನು ಅಲ್ಲಿ ಹುಡುಕುವದು  ಕಷ್ಟವಾಗಿತ್ತು....

ಇವಳ ಜೊತೆ ಜೀವನ ಪೂರ್ತಿ ಬಾಳ ಬೇಕಾ...?


" ನಿಮ್ಮ ಮಗಳ ಹತ್ತಿರ ಒಂದು ಹಾಡು ಹೇಳಿಸಿ... ದಯವಿಟ್ಟು..."
ನನ್ನಪ್ಪ ತನ್ನ ಕೋರಿಕೆ ಇಟ್ಟಿದ್ದ...


ಬಹಳ ಸೌಜನ್ಯದಿಂದ ಆ ಹುಡುಗಿ ಹಾಡು ಹೇಳಿದ್ದಳು...


" ನನ್ನೊಳಗಿನ  ಪ್ರೇಮ ಭಾವದ ಮಳೆಯಿಂದ..
ನಮ್ಮ ಬಾಳ ಹೂ ಅರಳಿಸುವೆ ..
ಗೆಳೆಯಾ...
ಇನಿತು ಜಾಗವು ಸಾಕೆನಗೆ...
ಹೃದಯವ ನಗೆಯ ನಂದನ ಮಾಡುವೆ ..
ಇನಿಯಾ...."


ಅವಳು ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ತನ್ಮಯಳಾಗಿ ಹಾಡುತ್ತಿರುವಾಗ ನಾನು ಮೈ ಮರೆತಿದ್ದೆ..!!


ಅವಳ ಭಾವದ ಅಲೆಯೊಳು ಮೈ ಮರೆತಿತ್ತು..!!
ನನಗೆ ರೋಮಾಂಚನವಾಗಿತ್ತು....!
 
ಅಂದ ಚಂದವೆಲ್ಲ ಯಾಕೆ  ಬೇಕು...??
ಹಾಡು ಕೇಳಿದ ಮೇಲೆ  ಆ ಹುಡುಗಿ ಬಹಳ ಇಷ್ಟವಾದಳು...!

ಆಗ ನನಗೆ ಅನಿಸಿತ್ತು...
" ಚಂದವೇನೂ ಬೇಕಿಲ್ಲ..
ಅವಳ ಮಧುರ ಕಂಠದ ಹಾಡೊಂದು ಸಾಕು..
ಅವಳನ್ನು ಬೆಟ್ಟದಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಸ ಬಲ್ಲೆ" ಎನಿಸಿತ್ತು....

ಹಾಗೆಯೇ.. ಆಯಿತು...

ಈಗಲೂ ದಿನಾಲು ನಾನು ಸಾಯಂಕಾಲ ಮನೆಗೆ ಹೋದಾಗ ಕಾಫಿ ಕೊಟ್ಟು
ಒಂದು ಚಂದದ ನನ್ನಿಷ್ಟದ ಹಾಡು ಹಾಡುತ್ತಾಳೆ...
ನನ್ನ ಆಯಾಸವೆಲ್ಲ ಮರೆಯಾಗುತ್ತದೆ...
ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಕೊರೆಯುವ ಒತ್ತಡಗಳೆಲ್ಲ ಮರೆಯಾಗುತ್ತದೆ...

ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಬಲು ಜಾಣೆ...
ಮನೆಯನ್ನು.. ಅಂದವಾಗಿ.. ಚೊಕ್ಕಟವಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ...
ಮಕ್ಕಳನ್ನು  ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ..

ಮನೆಗೆ ಬಂದ  ಅತಿಥಿಗಳನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಸತ್ಕಾರಮಾಡುತ್ತಾಳೆ...


ನಾನು ಪುಣ್ಯವಂತ...!
ಒಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಮಡದಿ.. ಚಂದದ ಎರಡು ಮಕ್ಕಳು..
ಯಾರಾದರೂ ಹೊಟ್ಟೆಕಿಚ್ಚು ಪಡುವಂಥಹ ಸಂಸಾರ ನನ್ನದು....


ಎಲ್ಲವೂ ಸರಿಯಾಗಿಯೇ ಇತ್ತು...
ಸ್ವಲ್ಪ ಎಡವಟ್ಟಾಗಿದ್ದು ತೀರಾ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ.....


ನಮ್ಮ ಆಫೀಸಿಗೆ ಹೊಸದಾಗಿ ಒಬ್ಬಳು ಹುಡುಗಿ ಬಂದಿದ್ದಾಳೆ..
ಬಹಳ..
ಬಹಳ ಚಂದ ಇದ್ದಾಳೆ..

ಮದುವೆಯಾಗಿ ತುಂಬು ಸಂಸಾರ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ನಾನು ಅವಳನ್ನು ನೋಡುವದು ತಪ್ಪು ಅಂತೀರಾ..?

ಚಂದವನ್ನು ಇಷ್ಟ ಪಡದ ಮನಸು ಯಾವುದಿಲ್ಲ ಹೇಳಿ..?

ಸಹಜವಾಗಿ ನೋಡಿದೆ... ಮಾತುಕತೆ ಆಯಿತು..

ಸ್ವಲ್ಪ ಸಲುಗೆಯೂ ಆಯಿತು... ಒಂದುದಿನ  ಟೀ ಕುಡಿಯಲೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಹೋದೆವು...

ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಅಪಾರ್ಥ ಭಾವಿಸುವದು ಬೇಡ.. ಎಲ್ಲ ಸ್ನೇಹಿತರಂತೆ ಹೋಗಿ ಹರಟಿದೆವು...

ಅವಳೇ ಮಾತಿಗೆ ಶುರುಮಾಡಿದಳು..

"ನೋಡಿ.. ನಾನು ಒಬ್ಬ  ಡೈವೋರ್ಸಿ... ಸ್ವಲ್ಪ ಬಿಂದಾಸ್ ಸ್ವಭಾವ ನನ್ನದು..
 ನನಗೆ ಮದುವೆಯ ಬಂಧನ ಇಷ್ಟವಾಗಲಿಲ್ಲ...
ನನ್ನ  ಸ್ವಭಾವ ನನ್ನ ಗಂಡನಿಗೂ ಇಷ್ಟವಾಗಲಿಲ್ಲ..
ಇಬ್ಬರೂ ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡು  ವಿಚ್ಛೇಧನ ಪಡೆದು ಕೊಂಡೆವು..."


"ಹೌದಾ..!!  ನನಗೆ ನಂಬಲಿಕ್ಕೆ  ಆಗ್ತಿಲ್ಲಾ..."


"ನಾನು ನೇರವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತೇನೆ.
ನೀವು ಬೇಸರ ಪಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವದಿಲ್ಲ ಅಂದರೆ ನಿಮ್ಮ  ಹತ್ತಿರ ಒಂದು ವಿಷಯ ಕೇಳಬೇಕಿತ್ತು.."


"ಕೇಳಿ... ನಾನು ಬೇಸರ ಪಟ್ಟು ಕೊಳ್ಳುವದಿಲ್ಲ"


" ನನಗೆ ನೀವು ಬಹಳ ಇಷ್ಟವಾಗಿದ್ದೀರಿ..
ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರೀತಿ, ಪ್ರೇಮ ಅಂತ ಬಣ್ಣ ಬಳಿಯುವದಿಲ್ಲ..
ನೀವು ನನ್ನನ್ನು ಎಂಜಾಯ್ ಮಾಡ ಬಹುದು..
ನನ್ನಿಂದ ನಿಮಗೆ ಯಾವುದೇ ಬಂಧನದ ತೊಡಕು ಆಗುವದಿಲ್ಲ...
ಎಲ್ಲಿಯೂ ಹೆಸರು ಹಾಳಾಗಂತೆ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಮುದುವರೆಯುವ ..
ನಾನು ನಿಮ್ಮ  ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ  ತೊಂದರೆ ಮಾಡುವದಿಲ್ಲ...
ಆಗ ಬಹುದಾ...?"


ನಾನು ಅವಕ್ಕಾದೆ...!!!
ಇಷ್ಟು ಧೈರ್ಯವಾಗಿ.. ನೇರವಾಗಿ ಒಬ್ಬ ಚಂದದ ಹೆಣ್ಣು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ ಅಂದರೆ..??


" ನೋಡಿ .. ನಾನು ಅಂಥವನಲ್ಲ...
ನಾನು ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯಿಂದ ಎಲ್ಲರಿತಿಯಿಂದಲೂ ಸಂತೋಷವಾಗಿರುವೆ..
ಒಳ್ಳೆಯ ಹೆಂಡತಿ.. ಚಂದದ ಮಕ್ಕಳು..
ವಿ ಅರ್ ಹ್ಯಾಪಿ..."


" ನೀವು ಸಂತೋಷವಾಗಿ ನಿಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದೊಂದಿಗೆ ಇರಿ..
ನನ್ನಿಂದ ನಿಮ್ಮ  ಸಂಸಾರದಿಂದ ಯಾವ ತೊಂದರೆಯೂ ಆಗುವದಿಲ್ಲ..
ಇಂಥಹದೊಂದು ಸಂಬಂಧ ಹೊಸ ಥ್ರಿಲ್ ಕೊಡುತ್ತದೆ..
ಹೊಸ ಉತ್ಸಾಹ ಕೊಡುತ್ತದೆ..
ನಾನು ಮಾನಗೆಟ್ಟವಳು... ಅಂದು ಕೊಳ್ಳ ಬೇಡಿ..
ನನಗೆ ಹಣದ ತೊಂದರೆಯಿಲ್ಲ.. ನಿಮ್ಮಿಂದ ಹಣ ಕೇಳುವದಿಲ್ಲ.
ನನಗೆ ಈ ಮದುವೆಯ ಬಂಧನ ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲ..
ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನು ಕಂಡೆ..
ಅದಕ್ಕೇ ಕೇಳಿದೆ..
ದಯವಿಟ್ಟು ಬೇಸರ ಪಟ್ಟುಕೊಳ್ಳ ಬೇಡಿ..
ಮನೆ ಊಟ ಚೆನ್ನಾಗಿಯೇ ಇರುತ್ತದೆ... ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಹೊಟೆಲ್ಲಿನ ಊಟದ ಆಸೆಯಾಗುವದಿಲ್ಲವೆ.. ಹಾಗೆ.."


" ಕ್ಷಮಿಸಿ..
ನಾನು ನಿಮಗೆ ಗೆಳೆಯನಾಗಿ ಇರಬಲ್ಲೆ..
ದಿನದ ಇಪ್ಪತ್ತು ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆ ನನ್ನ ಬಗೆಗೆ ಚಿಂತೆ ಮಾಡುವ ನನ್ನ ಮಡದಿಗೆ ಮೋಸ ಮಾಡಲು ಮನ ಒಪ್ಪುವದಿಲ್ಲ..
ದಯವಿಟ್ಟು ಕ್ಷಮಿಸಿ"


" ನೋಡಿ  ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಎಲ್ಲರೂ ವ್ಯಭಿಚಾರರೇ...
ಆಹಾರ.. ನಿದ್ರಾ .. ಮೈಥುನ... ತುಂಬಾ  ಸಹಜ..
ಇವೆಲ್ಲ  ದೈಹಿಕ ಅಗತ್ಯಗಳು...
ಇದಕ್ಕೆ ತೀರಾ ಮಹತ್ವ ಕೊಡುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವದು ನನ್ನ  ಭಾವನೆ..
ನಿಮಗೆ ತೊಂದರೆ ಆಗುವದ್ದಿದ್ದರೆ ನನ್ನಿಂದ.
ನಾನು ಏನೂ ತೊಂದರೆ ಕೊಡುವದಿಲ್ಲ.
ನಿಮ್ಮ  ಮಡದಿ ನೋಡಲಿಕ್ಕೆ  ಚಂದವಾಗಿದ್ದಾಳಾ...?"


" ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ  ಚಂದವಿಲ್ಲ...

ಅವಳು ಅಂದವಿಲ್ಲ ಅಂತ
ನನಗೆ ಇದುವರೆಗೆ ಅನ್ನಿಸಿಯೇ ಇಲ್ಲ...

ಚಂದದ ರೂಪವಿದ್ದು ... ಹೊಂದಿಕೊಲ್ಲಲಾಗದ ಸ್ವಭಾವಕ್ಕಿಂತ ..
ನನ್ನ ಸ್ಥಿತಿ  ಮೇಲೆಂದು ನನಗನ್ನಿಸುತ್ತದೆ...
ರುಚಿಯಾಗಿ ಅಡುಗೆ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ..
ನನ್ನ ಎಲ್ಲ ಬೇಕು, ಬೇಡಗಳು  ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗೊತ್ತು..
ನನ್ನ ತಲೆಯೊಳಗಿನ ವಿಚಾರವನ್ನು ತನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿಬಿಡುತ್ತಾಳೆ..
ಅವಳು ನನ್ನ ಮಡದಿ ಅನ್ನುವದಕ್ಕಿಂತ..
ಅವಳು ನನ್ನ ಆತ್ಮೀಯ ಗೆಳೆಯ..
ನನ್ನ  ಬೆಸ್ಟ್ ಫ್ರೆಂಡ್..
ಚಂದವೊಂದೆ ಅಲ್ಲವಲ್ಲ ಜೀವನದಲ್ಲಿ..
ಅವಳು ಚಂದವಿಲ್ಲ ಎಂದು ನನಗೆ ಅನ್ನಿಸಿಯೇ ಇಲ್ಲ..
ಅವಳೊಂದು  ಆದರ್ಶ ಮಡದಿ.. "

"ಹೌದಾ...? ಅವರನ್ನು ನಾನೊಮ್ಮೆ ಭೇಟಿಯಾಗಬೇಕಲ್ಲ...!"

" ಖಂಡಿತ  ಬನ್ನಿ... ನಾಳೆ ಭಾನುವಾರ .. ಊಟಕ್ಕೇ ಬನ್ನಿ.."

ಅವಳು ನನ್ನ ಆಮಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪಿದಳು..

ನಾನು ಮನೆಗೆ ಬಂದು ನನ್ನ ಮಡದಿಗೆ ಹೇಳಿದೆ..
" ನಾಳೆ ಭಾನುವಾರ ನಮ್ಮನೆಗೆ ನಮ್ಮ ಆಫೀಸಿನ ಮಹಿಳೆಯೊಬ್ಬರು ಬರುತ್ತಾರೆ..
ಊಟಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಾರೆ... ನಿನ್ನ  ಕೈ ಅಡುಗೆಯ ರುಚಿ ನೋಡಲು"

ನನ್ನಾಕೆಗೂ ಖುಷಿಯಾಯಿತು..ಮನೆಗೆ ಅಥಿತಿಗಳು ಬರುತ್ತಾರೆಂದರೆ ಅವಳಿಗೂ ಇಷ್ಟ...

ಮರುದಿನ ಹತ್ತು ಗಂಟೆಗೆ  ಬೆಡಗಿ ನಮ್ಮನೆಗೆ ಬಂದೇ ಬಿಟ್ಟಳು...
ನಾನು ಸ್ವಾಗತಿಸಿದೆ...

ನನ್ನಾಕೆಯನ್ನು ಕರೆದು ಪರಿಚಯಿಸಿದೆ...

ನಾನು  ಅವಳನ್ನೊಮ್ಮೆ..
ನನ್ನಾಕೆಯನ್ನೊಮ್ಮೆ ಅವಲೋಕಿಸಿದೆ...

ಇವತ್ತು ಬೆಡಗಿ ಬಹಳ ಚಂದವಾಗಿ ಶೃಂಗರಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದಳು...

ಬಹಳ ಪುರುಸೊತ್ತಿನಿಂದ ದೇವರು ಅವಳನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದ ಅನಿಸುತ್ತದೆ..
ಕಣ್ಣು.. ಗಲ್ಲ.. ಮೂಗು ಎಲ್ಲವೂ ಒಪ್ಪವಾಗಿದ್ದವು...
ಹೆಣ್ಣಿನ ಕೆನ್ನೆಯೂ ಇಷ್ಟೊಂದು  ಸುಂದರ ವಾಗಿರುತ್ತದೆ.. ಅಂತ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ..

ನಾನು ಅವಳ ತುಟಿಯನ್ನೇ ಗಮನಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ...

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಚಂದವನ್ನು ಗಮನಿಸುತ್ತಿರುವದು ನಾನು ಇದೇ  ಮೊದಲಾ...?

ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ತನ್ನ ಚಂದವನ್ನು ಯಾರಾದರೂ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಅದು ಮೊದಲು ಅವಳಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತದೆ...!
ಬೆಡಗಿ ಮಾತಿಗೆ ಶುರು ಮಾಡಿದಳು..

" ಸರ್ ನಿಮ್ಮನೆ ತುಂಬಾ  ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ..
ಎಲ್ಲಕಡೆ  ನಿಮ್ಮಾಕೆಯ  ಕೈ ಕುಶಲತೆ ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತದೆ..
ನಿಮ್ಮಾಕೆಯ  ಕಲೆಗೆ ನಾನು ಫ್ಯಾನ್ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ"

ನನಗೆ ಅಷ್ಟಾಗಿ ಖುಷಿಯಾಗಲಿಲ್ಲ..
ನಮ್ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಎಲ್ಲರೂ ಇದೇ ಮಾತು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ..

ನಮ್ಮ ಮದುವೆಯ ಅಲ್ಬಮ್ ನೋಡಿದಳು..

"ನಿಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಿದರೆ.. ಅಮಿರ್ ಖಾನ್ ನೆನಪಾಗುತ್ತಾನೆ ..
ಅವನ ಸಭ್ಯತೆ.. ಮೃದು ಮಾತು...
ಮಾತಾಡುವ ರೀತಿ  ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಇಷ್ಟವಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ..
ನೀವು ಅವನ ಥರಹವೇ.. ಇದ್ದಿರಿ..."

ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಸೂಸಿದಳು... ನನಗೆ ಒಂಥರಾ  ಖುಷಿಯಾಯಿತು..

ಊಟವೂ ಆಯಿತು...
ನನ್ನಾಕೆ ಬಹಳ ಸೊಗಸಾಗಿ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಿದ್ದಳು...
ಬಾಯಿ ಚಪ್ಪರಿಸುತ್ತ ತಿಂದಳು.. ಆ  ಬೆಡಗಿ...

ಊಟವಾದ ಮೇಲೆ  ಮಸಾಲೆ ಹಾಕಿದ ಅಡಿಕೆ ಪುಡಿಯನ್ನು ತಂದು ಕೊಟ್ಟಳು ನನ್ನಾಕೆ...

"ರಿ... ನೀವು ಸೊಗಸಾಗಿ ಹಾಡುತ್ತೀರಂತೆ.. ಒಂದು ಹಾಡು ಹೇಳಿ.. ಪ್ಲೀಸ್"

ನನ್ನಾಕೆಗೆ ಹಾಡುವದೆಂದರೆ ತುಂಬಾ  ಖುಷಿ...

"ಹಾಡು ..  ...
ಹಾಡು.. ಹಳೆಯದಾದರೇನು...?
ಭಾವ ನವನೀನ...!!..."

ಬೆಡಗಿಗೆ ಬಹಳ ಖುಷಿಯಾಯಿತು...
" ನಿಮ್ಮ  ಯಜಮಾನರು ನನ್ನ  ಬಳಿ ನಿಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ  ಹೊಗಳಿದ್ದರು..
ನಿಜ ಹೇಳ ಬೇಕೆಂದರೆ ಅವರು ನಿಮ್ಮ  ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿದ್ದು ಕಡಿಮೆ..
ನಿಮ್ಮ  ಚಟುವಟಿಕೆ.. ಹಾಡು.. ಕಲೆ.. ಎಲ್ಲನೋಡಿ..
ನಾನು ನಿಮ್ಮ  ಫ್ಯಾನ್  ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ.."

ನನ್ನಾಕೆ  ಮುಗುಳು ನಕ್ಕಳು..

ನಾನು ನನ್ನಾಕೆಯನ್ನೊಮ್ಮೆ ನೋಡಿದೆ...

" ಸ್ವಲ್ಪವಾದರೂ  ಚಂದ  ಇರಬಹುದಾಗಿತ್ತು....
ನನ್ನಾಕೆ...!
ಹೌದು ... ಸ್ವಲ್ಪ  ಅಂದವಾಗಿರ ಬೇಕಿತ್ತು...!!"

ಬೆಡಗಿ  ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನ  ನಂತರ ಹೊರಟುಬಿಟ್ಟಳು...

ನನ್ನಾಕೆ ನನ್ನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಕೊಂಡಳು..

"ರಿ... ಇವತ್ತು ಒಂದು ಹೊಸ ಹಾಡು ನೆನಪಾಯಿತು.. ಹಾಡಲಾ...?"

ನಾನು ನನ್ನಾಕೆ ಕಡೆ ನೋಡಲಿಲ್ಲ...

"ಬೇಡ ಕಣೆ.. ನಾಳೆ ಕೇಳ್ತೀನಿ.. ಈಗ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಮಲುಗುತ್ತೇನೆ.."

ದಾಂಪತ್ಯ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ  ನನ್ನಾಕೆಯ ಹಾಡು ಕೇಳುವದಿಲ್ಲವೆಂದು ಹೇಳಿದ್ದೆ....

ನನ್ನ ತಲೆಯ ತುಂಬಾ.. ಆ  ಬೆಡಗಿಯ ರೂಪ...
ಅವಳ ಬಿಂದಾಸ್ ಮಾತುಗಳು...

ಅವಳ ಚಂದದ ಮುಖ.. ಆವರಿಸಿಕೊಂಡುಬಿಟ್ಟಿತು..!!

ತಪ್ಪಲ್ಲವಾ ...ನಾನು ಮಾಡುತ್ತಿರುವದು...?

ಹೌದು... ಅಂತ ಎಲ್ಲೋ ಒಂದು ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಅಂತರಾತ್ಮ ಹೇಳುತ್ತಿತ್ತು...
ಅದನ್ನು ಕೇಳುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ನಾನಿರಲಿಲ್ಲ..

ಎರಡು ಮೂರು ದಿನ ಇದೇ  ಚಿಂತೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದೆ...

ಆಫಿಸಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಎದುರಿನ ಟೇಬಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆಯೇ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ..
ಅವಳನ್ನು ಕಣ್ಣುತುಂಬಾ ತುಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆ...

ಸರಿ.. ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿಯೇಬಿಟ್ಟೆ..!!

ಒಮ್ಮೆ ...!!
ಒಮ್ಮೇ ...ಮಾತ್ರ "ಆ ಚಂದ ಏನಿರುತ್ತದೆ..?" ನೋಡಿಯೇ ಬಿಡೋಣ...  
ಅನುಭವಿಸಿಯೇ.. ಬಿಡೋಣ...!
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ  ಹೋಗದಿದ್ದರಾಯಿತು...!!

ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ಮಾತ್ರ ಅನುಭವಿಸಿ..
ಆಮೇಲೆ  ಹೆಂಡತಿಗೆ ಗಂಡನಾಗಿ ಇದ್ದುಬಿಡೋಣ  ಅಂದುಕೊಂಡೆ...
ಇದು  ತಪ್ಪಲ್ಲ... ಯಾರಿಗೂ ಹೇಳದೆ  ಸುಮ್ಮನಿದ್ದರಾಯಿತು.. ಅಷ್ಟೇ...!

ಬೆಡಗಿ  ಹೇಳಿದ್ದಳು..

"ನಿಮಗೆ  ನಾನು ಬೇಕೆನಿಸಿದಾಗ ಯಾವ ಮುಜುಗರವಿಲ್ಲದೇ ನೇರವಾಗಿ ನನಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ,,
ನಿಮಗೆ ನಾನು ಸ್ವಾಗತಿಸುವೆ..!!"

ನಾನು ಫೋನ್ ಮಾಡಿದೆ...
ಎದೆ ಹೊಡೆದು ಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು...
ಧ್ವನಿಕಂಪಿಸುತ್ತಿತ್ತು..

"ನೋಡಿ... ನಾನು.. ನಿಮ್ಮನೆಗೆ  ಬರ ಬೇಕೆಂದು ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿರುವೆ.. ಬರಲಾ...?"

"ಹೌದಾ...??!! 
ಓಕೆ... ನಾಳೆ ಬರ್ತೀರಾ...?"

ನಾನು ಆಯಿತೆಂದೆ..

ಈ ನಾಳೆ ಯಾವಗ ಇಂದು ಆಗುತ್ತದೆ...!? ಇಂದು ಯಾವಾಗ ಈಗ ಆಗುತ್ತದೆ...??
ಹೊತ್ತು ಹೋಗುವದಿಲ್ಲ.. ಕಾಯುವದು ಬಹಳ ಕಷ್ಟ..

ಮರುದಿನ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಲ್ದಿಯೇ ಆಫಿಸಿಗೆ ಬಂದೆ...

ಅವಳು ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ.....!! 
ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನನಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿರ ಬಹುದಾ...??
ನನಗೆ ಆಸೆ ಮತ್ತೆ ಗರಿಗೆದರಿತು...!
ಅವಳು ಒಬ್ಬಳೇ ಇರುತ್ತಾಳಲ್ಲ...!!!

ಅವಳಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದೆ...

" ನಾನು ಈಗಲೇ ...ಬರಲಾ...? "

"ಬೇಡ ಪ್ಲೀಸ್...
ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ  ತಯಾರಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವೆ..
ಸಾಯಂಕಾಲ ಬನ್ನಿ.. ಆಫಿಸ್ ಬಿಟ್ಟ ಮೇಲೆ...
ಬೇಸರ ಪಟ್ಟುಕೊಳ್ಳ ಬೇಡಿ..ಪ್ಲೀಸ್.."

ನನ್ನ ಚಡ ಪಡಿಕೆ ಜಾಸ್ತಿಯಾಯಿತು...

ಮನೆಯಿಂದ  ಆಗಾಗ ನನ್ನಾಕೆಯ ಫೋನ್ ಬರುತ್ತಿತ್ತು...
ಇದಕ್ಕೂ ಮೊದಲು ಬಹಳ ಖುಷಿಯಾಗುತ್ತಿತ್ತು..
ಈಗ ಅದು ಹಿಂಸೆಯಾಗುತ್ತಿತ್ತು...

ಸಾಯಂಕಾಲ ಆಫೀಸ್ ಬಿಟ್ಟಿತು.. ಶರವೇಗದಲ್ಲಿ ಅವಳ ಮನೆಯ ಮುಂದೆ ಬಂದಿದ್ದೆ...

ಒಂಥರಾ... ನರ್ವಸ್  ಆಗಿದ್ದೆ...!
ಹೆಂಡತಿ ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಕಡೆ ನೋಡಿಲ್ಲ...!
ಹೊಸ ಅನುಭವ...!
ಹೆದರಿಕೆ.. !
ಹಿಂಜರಿಕೆ...!
ಕಾತುರ....!! ನಡುಗುವ ಕೈಯಿಂದ ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟಿದೆ....

ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದಳು...
ಎಷ್ಟು ಚಂದವಾಗಿದ್ದಾಳೆ ಈ ಬೆಡಗಿ...!!
ವಾಹ್...!!
ಮನದ ತುಂಬಾ  ಹೆದರಿಕೆ ಇದ್ದರೂ ಪೇಲವ ನಗೆ ನಕ್ಕೆ...

ನಾನು ಮಾಡುತ್ತಿರುವದು ತಪ್ಪಲ್ಲವಾ...?
ಇಂಥಹ ಸಮದಲ್ಲೇ ಅದೆಲ್ಲ ಯಾಕೆ..??

"ಬನ್ನಿ.. !!
ಬನ್ನಿ.. !!!
ನಿಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಿ ಬಹಳ ಖುಷಿಯಾಯಿತು..!!.."
ಒಳಗೆ ಕರೆದು ಕೊಂಡು ಹೋದಳು...

" ವಿಶ್ವನಾಥ... ಬನ್ನಿ... ಇಲ್ಲಿ.."
ಯರನ್ನೋ ಕರೆದಳು...!!

ಆ ಮನುಷ್ಯ ಬಂದ...

" ನೋಡಿ  ಇವರು.. ಮತ್ತು.. ಇವರ ಮಡದಿ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಭರವಸೆ.. ಆಸೆ ಹುಟ್ಟಿಸಿದರು...
ಮದುವೆ ಬಾಂಧವ್ಯದಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಭರವಸೆಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲವಾಗಿತ್ತು..
ವಿಶ್ವ... ಇವರ ಫ್ಯಾಮಿಲಿಯನ್ನು ನಾವೊಮ್ಮೆ ನೋಡ ಬೇಕು...!
ಬಹಳ ಚಂದದ ಸಂಸಾರ..!!
ಎಷ್ಟು   ಆದರ್ಶ ಸಂಸಾರ...!!
ಒಳ್ಳೆಯ  ಸಂಸಾರಕ್ಕೆ ಚಂದದ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇಲ್ಲ...!!
 
ಎನ್ನುತ್ತಾ  ಆಕೆ ನನ್ನೆಡೆಗೆ ತಿರುಗಿದಳು...

"ನೋಡಿ...
ಇವರನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸುವದನ್ನು ಮರೆತು ಬಿಟ್ಟೆ...
ಇವರು ವಿಶ್ವನಾಥ..!
ನನಗಾಗಿ ಹಲವಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಮದುವೆಯಾಗಲು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದರು..
ನಿಮ್ಮನ್ನು.., ನಿಮ್ಮ..
 ಫ್ಯಾಮಿಲಿಯನ್ನು ನೋಡಿದ ಮೇಲೆ  ಮತ್ತೆ ಮದುವೆಯಾಗಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದೆ...!!

ನಿಮಗೆ ನನ್ನ ಕೃತಜ್ಞತೆಗಳು...!!
ನಿಮ್ಮ  ಚಂದದ ಸಂಸಾರಕ್ಕೆ ನನ್ನ  ಅಭಿನಂದನೆಗಳು...!!
ನಿಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಹೊಂದಾಣಿಕೆ  ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಆದರ್ಶ..!!
ನಿಮ್ಮ ಸಂಸಾರಕ್ಕೆ ಯಾವ ಕೆಟ್ಟ ದೃಷ್ಟಿ ಬೀಳದಿರಲಿ..."

" ಪ್ರೀತಿಯ ಓದುಗರೇ..

ಹೊಸ ವರ್ಷದ ಶುಭಾಶಯಗಳು..."

(ಇದು  ಕಥೆ...)