ಬಸ್ ನಂಬರ್ "ಇಪ್ಪತ್ತೆಂಟು..ಮೂವತ್ತೆರಡು "..... ಹುಕ್ಲಕೈಗೆ ಹೋಗ್ತದೆ......!!

ಶಾರೀ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಹನ್ನೊಂದು ಗಂಟೆ...


ಭರ್ಜರಿ ಸ್ವಾಗತ ಸಿಕ್ಕಿತು...


ಪುಟಾಣಿಯೊಬ್ಬಳು ತಂಬಿಗೆಯಲ್ಲಿ ನೀರಿಟ್ಟು ನಮಸ್ಕರಿಸಿ ..

ಒಳಗೆ ಓಡಿದಳು...

ಶಾರೀಗೂ ಖುಷಿಯಾಗಿತ್ತು...

ಗಣಪ್ತಿ ಬಾವ ...

ಬಾಯಲ್ಲಿದ್ದ ಎಲೆ ಅಡಿಕೆಯನ್ನು ಮತ್ತೊಂದು ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಮಾತನಾಡಿಸಿದ..

"ಪ್ರಕಾಶು..
ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಕಡೆ ಏನು ವಿಶೇಷ?
ನಮ್ಮ ರಾಜಕೀಯದವರಿಗೆ ಏನಾಗಿದೆ ಮಾರಾಯಾ ?
ಎಲ್ಲರೂ ಜೈಲಿಗೆ ಹೋಗ್ತಿದ್ದಾರೆ... ಹಗರಣ ಮಾಡ್ತಿದ್ದಾರೆ.."


"ಹೌದು ಗಣಪ್ತಿ ಬಾವ..
ನಾವು ಓಟು ಹಾಕಿದ ಜನರ ಬಗೆಗೆ ಬೇಸರ ಆಗುತ್ತದೆ..
ದುಃಖವೂ ಆಗುತ್ತದೆ..."


ಗಣಪ್ತಿ  ಭಾವನೂ ಅದಕ್ಕೆ ತಲೆ ಹಾಕಿದ..
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಶಾರಿ ಬಾಯಿ ಹಾಕಿದಳು..


" ಪ್ರಕಾಶು...
ಇನ್ನೊಂದು ಬೇಜಾರು ಸಂಗತಿ ಇದೆ...
ನಾನೂ ದಿನಾಲೂ ಪೇಪರ್ ಓದ್ತಿನಲ್ಲಾ..


ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಬೇಜಾರು ಮಾಡ್ಕೊಳ್ಳೋಕೆ... 
ದುಃಖ ಪಟ್ಕೊಳ್ಳೋಕೆ..

ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಜಾತಿ ಬೇಕು...

ಇನ್ನೊಂದು ವಿಷಯ ಗೊತ್ತಾ?


ಅರೋಪ ಮಾಡ್ಳಿಕ್ಕೆ..

ಆರೋಪ ಸಮರ್ಥನೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಿಕ್ಕೆ  ಜಾತಿ ಜಾತಿ ಬೇಕಾಗ್ತದೆ....

ನಿನ್ನೆ ಟಿವಿ ಚಾನೆಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ "ತಿರುಪತಿ ತಿಮ್ಮಪ್ಪ ದೇವರು" ಯಾವ ಜಾತಿಯವ ಅಂತ ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು... !!


ಜಾತ್ಯಾತೀತ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಜಾತಿ ಮೊದಲಿಗೆ ಬೇಕು..
ಎಲ್ಲ ಜಾತಿ, ಮಠ, ಧರ್ಮ ಮೊದಲು...
ನಮ್ಮ ದೇಶ ಆಮೇಲೆ...
ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ರು ಇದ್ದಿದ್ರೆ ಯಾಕಾದ್ರೂ ಸಂವಿಧಾನ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟೆ ಅಂತಿದ್ರೇನೊ !!.."


ಗಣಪ್ತಿ ಬಾವ  ಬಾಯಲ್ಲಿದ್ದ ಎಲೆ ಅಡಿಕೆಯನ್ನು ಇನ್ನೊಂದು ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಸರಿಸಿದ..


ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮನೆಯ ಫೋನ್ ರಿಂಗಾಯಿತು...


ಗಣಪ್ತಿ  ಭಾವ ಫೋನ್ ತಗೊಂಡ... ಮಾತಾಡಿದ..
ಫೋನ್ ಇಟ್ಟು ಶಾರಿಗೆ ಹೇಳಿದ..


"ಶಾರೀ..
ಇವತ್ತಿನ ಬೆಳಗಿನ ಬಸ್ಸಿಗೆ ..

 ನಮ್ಮ ಮಗಳು ಅಳಿಯ "ಹುಕ್ಲಕೈ ಬಸ್ಸಿಗೆ "  ಹೊರ್ಟಿದ್ದಾರಂತೆ...

ಊಟಕ್ಕೆ ರೆಡಿ ಮಾಡು..."


"ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಬಂದಿದ್ರೆ ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು...
ಸಾಯಂಕಾಲ ಎಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಗೆ ಬರ್ತಾರೋ.. !
ಏನು ಕಥೆಯೋ... !"


ಶಾರಿ ಬೇಸರ ಪಟ್ಟುಕೊಂಡಳು..


ನನ್ನ ಮಡದಿಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ..


" ಬೆಳಗಿನ  ಬಸ್ಸಿಗೆ ಬರ್ತಿದ್ದಾರಲ್ಲ.. 
ಇದೀಗ ಇನ್ನೂ ಹನ್ನೊಂದು ಗಂಟೆ..
ಎಷ್ಟೇ ತಡ ಆದರೂ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಬಂದೇ ಬರ್ತಾರಲ್ವಾ?"


"ಇಲ್ಲಾ.. ಮಾರಾಯ್ತಿ...
ನಮ್ಮೂರಿನ ಬಸ್ಸಿಗೆ ಹೊರಡುವ.. 
ತಲುಪುವ ಸಮಯ  ಯಾರಿಗೂ ಹೇಳಲಿಕ್ಕೆ ಆಗೋದಿಲ್ಲ...


ಆದರೆ..
ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣದಿಂದ ಹೊರಟಮೇಲೆ.. 
ಎಷ್ಟೇ ಹೊತ್ತಾದರೂ ನಮ್ಮೂರಿಗೆ ಬಂದೇ ಬರ್ತದೆ..
ಇದು ಮಾತ್ರ ಗ್ಯಾರೆಂಟಿ.."


ಈಗ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ  ಆಶ್ಚರ್ಯ  ಪಡುವ ಸರದಿ ನನ್ನದು..!


"ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಪ್ರಕಾಶು...


ಎಲ್ಲೋ ವರ್ಷಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ...
ನಮ್ಮೂರ ಬಸ್ಸು ಸರಿಯಾದ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಬಂದು ಬಿಟ್ಟರೆ..
ನಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ಏನೋ ಬೇಸರ...


ನಮ್ಮೂರಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ ಬೆಟ್ಟಿಂಗ್ ಕೂಡ ನಡೆಯುತ್ತದೆ...!


ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಹನ್ನೊಂದು ಗಂಟೆ ಬಸ್ಸು ...
ರಾತ್ರಿ ಎಷ್ಟು ಗಂಟೆಗೆ ತಲುಪುತ್ತದೆ ಅಂತ... !!!


ಒಂಥರಾ "ಓಸೀ" ಆಟ ಇತ್ತಲ್ಲ... ಅದೇ ತರಹದ  ಬೆಟ್ಟಿಂಗ್ ಈಗಲೂ ಇದೆ... !!"


ಗಣಪ್ತಿ  ಭಾವ ಮತ್ತೊಂದು ರೌಂಡ್ ಎಲೆ ಅಡಿಕೆ ಬಾಯಿಗೆ ಹಾಕಿದ..


"ಪ್ರಕಾಶು..
ಒಂದು ಮಜಾ ವಿಷಯ ಗೊತ್ತಾ?
ಕಳೆದ ತಿಂಗಳು ನಮ್ಮೂರ " ಹುಕ್ಲಕೈ" ಬಸ್ಸು ಕಳೆದು ಹೋಗಿತ್ತು...


ಅದೂ ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿದ್ದ ಬಸ್ಸು...!!


ಹಗಲು ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ !!


ಆಮೇಲೆ ಹದಿನೈದು ದಿನದ ನಂತರ ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು...!!"


ನನ್ನ ತಲೆಯಲ್ಲಿ  ಅಳಿದುಳಿದ  ಹದಿನೈದು ಕೂದಲೂ ..
ಉದುರಿ ಹೋದ ಅನುಭವ ನನಗಾಯ್ತು !!


"ಏನು ಗಣಪ್ತಿ  ಬಾವಯ್ಯಾ...?
ಬಸ್ಸನ್ನು ಕದ್ದುಕೊಂಡು ಹೋದ್ರಾ..?"


"ಅದೊಂದು ದೊಡ್ಡ ಕಥೆ...
ಬುಡದಿಂದ ಹೇಳ್ತೀನಿ ಕೇಳು..."


ನನ್ನಾಕೆ.. 
ಮತ್ತು ಆಶೀಷ್ ಕಿವಿ ನೆಟ್ಟಗೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಇನ್ನೂ ಹತ್ತಿರ ಬಂದರು...


" ಆ ದಿನ.. ಮಂಗಳವಾರ ..
ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ಸಂತೆ... ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಜನ...


ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಹನ್ನೊಂದು ಗಂಟೆಗೆ ಬಿಡುವ ಬಸ್ಸು ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಒಂದು ಗಂಟೆಯಾದ್ರೂ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ...
ಜನರು.. ಬಸ್ಸು ಹತ್ತೋದು.. ಇಳಿಯೋದು ಮಾಡುತ್ತ ಇದ್ರು.."


"ಬಸ್ಸು ಹಾಳಾಗಿತ್ತೇನೋ.. ಅಲ್ವಾ?"


"ಇಲ್ಲಾ.. ಮಾರಾಯಾ...
ಬಸ್ಸು ಬಸ್ಸು ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲೇ ಇತ್ತು...
ಕಂಡಕ್ಟರ್ ಕೂಡ ಅಲ್ಲೇ ಒಡಾಡ್ತಾ ಇದ್ದ...
ಡ್ರೈವರ್ ಕೂಡ ಅಲ್ಲೇ ಟೀ ಕುಡಿತಾ ಇದ್ದ...


ಎಷ್ಟೇ ಹೊತ್ತಾದ್ರೂ ಬಸ್ಸು ಬಿಡಲಿಲ್ಲ.. ಜನರು ಹೋಗಿ ಕಂಪ್ಲೇಂಟು ಮಾಡಿದರು...


ಈಗ ಅಲ್ಲಿನ ಆಫೀಸರ್ರುಗಳಿಗೆ ಎಚ್ಚರ ಆಯ್ತು... 
ಮೈಕಿನಿಂದ ಜೋರಾಗಿ ಅನೌನ್ಸ್ ಮಾಡಿದರು...


" ಬಸ್ ನಂಬರ್  "ಇಪ್ಪತ್ತೆಂಟು... ಮೂವತ್ತೆರಡು"  ...
ಹುಕ್ಲಕೈಗೆ.. ಹೋಗ್ತದೆ...
ಕಾನಸೂರು.. 
ಅಜ್ಜಿಬಳ್ಳು..ಯಡಳ್ಳಿ ಹೋಗುವವರು ಇಪ್ಪತ್ತೆಂಟು ಮುವತ್ತೆರಡು ಬಸ್ಸನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಿ.."


ಜನ ಓಡಿದರು...


ಅಲ್ಲಿ  ಬಸ್ಸೇ... ಇರಲಿಲ್ಲ... !!


ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಆಶ್ಚರ್ಯ... !!


"ವಾಪಸ್ಸು ಡಿಪೋಕ್ಕೆ  ತೆಗೆದು ಕೊಂಡು ಹೋದ್ರೇನೋ.. ಅಲ್ವಾ?"


"ಇಲ್ಲಾ ಮಾರಾಯಾ... !!
ಮ್ಯಾನೇಜರ್ರು ಡಿಪೋಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದರು..


"ನಾವು ನಿಲ್ದಾಣದಿಂದ ಬಸ್ಸು ತಂದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವ ಉತ್ತರ ಸಿಕ್ಕಿತು.! "


"ಹಾಗಾದರೆ ಬಸ್ಸು ಎಲ್ಲಿ ಹೋಯ್ತು...?"


" ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕುತೂಹಲವಾಯ್ತು...

ಅಲ್ಲಿನ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದ ರಸ್ತೆ..

ಓಣಿ.. ಗಲ್ಲಿ...

ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹುಡುಕಿದರು.. ಬಸ್ಸು ಸಿಗಲಿಲ್ಲ...!!

"ಹುಕ್ಲಕೈ ಬಸ್ಸು ಕಳುವಾಗಿ ಹೋಯ್ತಂತೆ...!!!!! .."


ಇದು ಬಹಳ ದೊಡ್ಡ ವಿಷಯವೇ ಆಗಿ ಹೋಯ್ತು... !!
ಮರುದಿನ ಅಲ್ಲಿನ ಲೋಕಲ್ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಮುಖ ಪುಟದ ಸುದ್ಧಿ ಆಯ್ತು.. !!


" ಗಣಪ್ತಿ ಭಾವಾ... ಬಸ್ಸು ಎಲ್ಲಿ ಹೋಯ್ತು...?"


"ಬಹುಷಃ ...
ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣದ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ರು ಪೋಲಿಸ್ ಕಂಪ್ಲೇಂಟು ಕೊಟ್ರು ಅಂತ ಅನಿಸ್ತದೆ...
ಪೋಲಿಸರೂ ಬಂದರು..."


ಆಶೀಷ್ ಗೆ ಕೆಟ್ಟ ಕುತೂಹಲ ಜಾಸ್ತಿ ಆಯ್ತು...


"ಗಣಪ್ತಿ ಮಾಮಾ.. 
ಪೋಲಿಸರು ಬಸ್ಸನ್ನು ಹುಡುಕಿದ್ರಾ...?"


"ಇಲ್ಲಾ.. ಪುಟ್ಟಾ...
ಎಲ್ಲಿ ಅಂತ ಹುಡುಕ್ತಾರೆ...?
ಅದೂ ಮಟ ಮಟ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ...!
ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿದ್ದ ಬಸ್ಸು ..
ಕಳುವಾಗಿ ಹೋಯ್ತು ಅಂದ್ರೆ ಏನು ಕಥೆ ?
ಬಸ್ಸಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಪಟ್ಟವರಿಗೆಲ್ಲ ಅವಮಾನ ಅಲ್ವಾ?"


" ಏನು ಮಾಡಿದರು.....?"


"ಯಾರಾದ್ರೂ ಏನು ಮಾಡ್ತಾರೆ?..


ಹೀಗೆ ಹತ್ತು ದಿನ ಕಳೆಯಿತು...


ಕಳೆದು ಹೋಗಿದ್ದು  ಸಿಗಲಿಕ್ಕೆ ಅದೇನು ಎಮ್ಮೆ ನಾ? 
ಹಸು ನಾ?


ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ  ಬಸ್ಸು ಸಿಗಲಿಲ್ಲ... !!
ಎಲ್ಲರ ಬಾಯಲ್ಲೂ ಒಂದೇ ಮಾತು ... !


" ಹುಕ್ಲಕೈ ಬಸ್ಸು ಕಳುವಾಗಿ ಹೋಯ್ತಂತೆ !!"


"ಮುಂದೆ ಏನಾಯ್ತು,...?"


"ಒಂದು ದಿನ ಪಕ್ಕದ ಊರಿನ   "ಅಟ್ಲಕಾಯಿ ಹೆಗಡೆ" ಸಿರ್ಸಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದ..."


"ಏನದು "ಅಟ್ಲಕಾಯಿ ಹೆಗಡೆ..".. ?.. !!!...


"ಅಯ್ಯೋ ಮಾರಾಯಾ..
ಅದು ಅವನ ಅಡ್ಡ ಹೆಸರು...!!


ಆತ ಯಾವುದೇ ವಿಷಯ ಇರಲಿ...
ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೋರೆ ಬರುವ ಹಾಗೆ ಮಸೆದು ಮಸೆದು ...
ತಿಕ್ಕಿ.. ತಿಕ್ಕಿ...
ವಿಚಾರ ಮಾಡ್ತಾನೆ.. ನೊರೆ ತಂದು ಇಡ್ತಾನೆ...


ಹಾಗಾಗಿ ನಾವೆಲ್ಲ ಅವನಿಗೆ  "ಅಟ್ಲಕಾಯಿ ಹೆಗಡೆ" ಅಂತ ಕರೆಯೋದು..."


"ಸರಿ... ಮುಂದೆ ಏನಾಯ್ತು...?"


"ಈ ಅಟ್ಲಕಾಯಿ ಹೆಗಡೆಗೆ  ಯಾರೋಹೇಳಿದ್ರು .. 
"ಹುಕ್ಲಕೈ ಬಸ್ಸು ಕಳುವಾಗಿದೆ.. ಇನ್ನೂ ಸಿಕ್ಕಿಲ್ಲ" ಅಂತ..."


ಆತ ಸೀದಾ ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣದ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ರ ಬಳಿ ಹೋಗಿ ಹೇಳಿದ..


"ನಮ್ಮೂರ ಶಾಲೆ ಮನೆ ಹತ್ರ ...
ಒಂದು ಬಸ್ಸು ಬಂದು ಸುಮ್ನೆ ನಿಂತುಕೊಂಡಿದೆ......
ಹತ್ತು ದಿನದಿಂದ  ಆ ಬಸ್ಸು ಅಲ್ಲೇ ಇದೆ..!!..."


ಮ್ಯಾನೇಜರ್ರಿಗೆ ಹೊಟ್ಟೆ ಒಡೆದು ಹೋಗುವಷ್ಟು ಸಂತೋಷ ಆಯ್ತು..
ಅವನನ್ನು ತಬ್ಬಿ ಮುದ್ದಾಡುವಷ್ಟು ಖುಶಿಆಯ್ತು... !!


"ನೋಡಿ.. 
ದಮ್ಮಯ್ಯ...
ಇಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮರ್ಯಾದೆ ಮೂರುಕಾಸಿಗೆ ಮಾರಾಟ ಆಗ್ತ ಇದೆ..


ಇಲ್ಲಿ ಬಂದವರೆಲ್ಲ ..


"ಹುಕ್ಲಕೈ  ಬಸ್ಸು ಸಿಗ್ತಾ?
ಹುಕ್ಲಕೈ ಬಸ್ಸು ಸಿಗ್ತಾ..?' 


ಅಂತ ಕೇಳಿ ಕೇಳಿ ನನ್ನ ತಲೆ ತಿಂತಾ ಇದ್ದಾರೆ...!


ಎಲ್ಲಾದ್ರೂ ನೀರು ಇರುವ ಹೊಳೆಗೆ ಹಾರಿಬಿಡೋಣ ಅಂತ ಅನ್ನಿಸ್ತಾ ಇತ್ತು...!
ದಯವಿಟ್ಟು ಬನ್ನಿ .. 
ಎಲ್ಲಿದೆ ಅಂತ ತೋರಿಸಿ..."


ಮ್ಯಾನೇಜರ್ರು ಪೋಲಿಸರಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದರು...


ಪೋಲಿಸರನ್ನು ನೋಡಿ ಅಟ್ಲಕಾಯಿ ಹೆಗಡೇರಿಗೆ ಹೆದರಿಕೆ ಆದ್ರೂ ..
ಪೋಲಿಸ್ ಜೀಪು ಹತ್ತಿದರು...


ಇಲ್ಲಿ ಶಾಲೆ ಮನೆ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು ನೋಡಿದರೆ...


"ಹುಕ್ಲಕೈ ಬಸ್ಸು"  ತಣ್ಣಗೆ ನಿಂತುಕೊಂಡಿದೆ.....!!


"ಯಾರು ಈ ಬಸ್ಸುನ್ನು ತಂದು ಇಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿದ್ದಾರೆ...? !!..’


ಎಲ್ಲರೂ ತಲೆ ಕೆರೆದು ಕೊಂಡರು...


ಬಹಳ ವಿಚಾರ ಮಾಡಿ ಅಟ್ಲಕಾಯಿ ಹೆಗಡೆ ಹೇಳಿದ..


"ಸರ್ರಾ...
ಇದು ನಮ್ಮ ಕೇಡಿಭಟ್ರ ಕೆಲ್ಸ ಆಗಿರಬಹುದು...
ಅವರೊಬ್ಬರಿಗೆ ಡ್ರೈವಿಂಗು ಬರ್ತದೆ...
ತುಂಬಾ ಒಳ್ಳೆಯ ಜನ..
ಆದರೆ.. ತುಂಬಾ ಕೊಪಿಷ್ಟರು... 
ಹುಶಾರಿಯಿಂದ ಮಾತನಾಡಬೇಕು..
ತಿಳಿತಾ..?"


ಸರಿ...


ಎಲ್ಲರೂ ಕೇಡಿ ಭಟ್ರ ಮನೆಗೆ ಹೋದರು...


ಕೇಡಿ ಭಟ್ರು..ಎಮ್ಮೆಗೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಸ್ತ ಇದ್ದರು...


" ಕೇಡಿ ಭಟ್ರೆ...
ಒಂದು ವಿಷಯಾ..ಬೇಜಾರು ಮಾಡ್ಕೋಬೇಡಿ...
ಹುಕ್ಲಕೈ ಬಸ್ಸು ತಂದಿದ್ದು ನೀವಾ...?"


ಕೇಡಿ ಭಟ್ರಿಗೆ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಕೆಂಡಾ ಮಂಡಲ  ಕೋಪ ಬಂತು...!!


"ಹೌದ್ರಿ... !!
ನಾನೇ... ತಂದಿದ್ದು...!  
ಏನೀಗಾ..?...
ಏನು ಮಾಡ್ತೀರ್ರೀ..ಈಗಾ .?


ಮಾತನಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಬಂದವರು ಕಂಗಾಲಾದರು...!
ಕಣ್ಣು ಕೆಂಪಗೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು  ಭಟ್ರು ಇನ್ನೂ ಜೋರಾಗಿ ಹೇಳಿದ್ರು...


" ಅಲ್ರೀ....
 ಅವತ್ತು ಹನ್ನೊಂದು ಗಂಟೆಗೆ ಬಿಡೋ ಬಸ್ಸನ್ನು ..
ಒಂದು ಗಂಟೆ ಆದ್ರೂ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ..!


ಕಂಡಕ್ಟರ್ ಕೇಳಿದ್ರೆ "ಡ್ರೈವರ್ ರಿಪೋರ್ಟ್ ಮಾಡ್ಲಿಲ್ಲ" ಅಂತಾರೆ..


ಡ್ರೈವರ್ರು ಕೇಳಿದ್ರೆ... "ನನಗೆ ಯಾರೋ ಹೇಳಿಲ್ಲ ಅಂತಾರೆ.."...


ಮ್ಯಾನೇಜರ್ರು ಕೇಳಿದ್ರೆ "ಬಸ್ಸು ಬಂದಿದ್ದ ಬಗೆಗೆ ಏನೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ" ಅಂತ ಹೇಳ್ತಾರೆ...


ನನಗೆ ಸಿಟ್ಟು ಬಂತು...


ಬಸ್ಸನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ತಂದಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ...


ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಪೋಲಿಸ್ ಕೇಸ್ ಹಾಕ್ತೀರಾ...? 
ಹಾಕಿ...
ನಾನೂ ಕಾನೂನು ಓದಿದ್ದೇನೆ ..
ಒಂದು ಕೈ ನೋಡ್ಕೋತೇನೆ..."


ಎಂದು ಅಬ್ಬರಿಸಿದ...


ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ  ಅಟ್ಲಕಾಯಿ ಹೆಗಡೆ.. ಮ್ಯಾನೆಜರ್ರಿಗೆ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಕಿಸಿಪಿಸಿ ಮಾತನಾಡಿದ..


"ಮ್ಯಾನೆಜರ್ರೆ..
ಇವರಿಗೆ ನಮ್ಮೂರಲ್ಲಿ ಭಾರಿ ಜನ ಬೆಂಬಲ ಉಂಟು..
ಹುಷಾರಿ...
ಇವರನ್ನು ಎದುರು ಹಾಕ್ಕೊಬೇಡಿ..."


ಬಸ್ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ರಿಗೆ ಏನು ಮಾಡ್ಬೇಕು ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗ್ಲಿಲ್ಲ...
ಬಹಳ ವಿಚಾರ ಮಾಡಿ...


"ಆಗಿದ್ದು ಆಗಿ ಹೋಯ್ತು...
ಭಟ್ರೆ... 
ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಹೀಗೆ ಮಾಡಬೇಡಿ"


 ಅಂತ.. ಬಸ್ಸು ತಗೊಂಡು  ಬಂದ್ರು.... "


ನಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ಹೊಟ್ಟೆ ಹುಣ್ಣಾಗುವಷ್ಟು ನಗು...!!
ತಡೆಯಲಿಕ್ಕೆ ಆಗ್ಲಿಲ್ಲ...!


ಆಶೀಷ್ ಗೆ ಒಂದು ಅನುಮಾನ.. !!


"ಗಣಪ್ತಿ  ಮಾಮಾ.....

ಕೇಡಿ ಭಟ್ರು  ಅಂದ್ರೆ ಏನದು?

ಅದೆಂಥಾ ವಿಚಿತ್ರ ಹೆಸರು...?.. !!.."


ಗಣಪ್ತಿ ಬಾವ ಬಾಯಿತುಂಬಾ ಎಲೆ ಅಡಿಕೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡೇ ನಗೆಯಾಡಿದ...


" ಅಯ್ಯೋ.. 
ಅದು ಅವರ  ಹೆಸರು...!
" ಕೃಷ್ಣಯ್ಯ  ದಶರಥ  ಭಟ್ " ಅಂತ..


ಅದನ್ನು ಶಾರ್ಟ್ ಆಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷಿನಲ್ಲಿ  "ಕೆ.ಡಿ. ಭಟ್ " ಅಂತ ಕರಿತಾರೆ...
ಅವರು ಕೇಡಿ ಅಲ್ಲ..
ತುಂಬಾ ತಂಬಾ.. ಒಳ್ಳೆ ಮನುಷ್ಯ...! 
ಊರಿನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಬೇಕಾದವರು...!


ಇನ್ನೂ ಒಂದು ವಿಷ್ಯಾ ಹೇಳ್ತೀನಿ ಕೇಳು..
ಕೇಡಿ ಭಟ್ರ ತಮ್ಮನ ಹೆಸರು "ಭಾಸ್ಕರ ದಶರಥ ಭಟ್"...


ಇಂಗ್ಲಿಷಿನಲ್ಲಿ  "ಬೀಡಿ  ಭಟ್" ಅಂತ..


ಆ ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ತಂಬಾಕು ಚಟ ಇಲ್ಲವೇ.. .. ಇಲ್ಲ....!! .."


ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನಮಗೆಲ್ಲ ನಗು ಉಕ್ಕಿತು.....





(ಪ್ರೀತಿಯ ಓದುಗ ಬಂಧುಗಳಿಗೆ 
ಬೆಳಕಿನ ಹಬ್ಬದ ಶುಭಾಶಯಗಳು... )....


ಈ ಬಸ್ಸಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಪಟ್ಟ ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಸಂಗತಿಗಳಿವೆ...!
ದಯವಿಟ್ಟು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಓದಿ....

ಆಗ..

ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಇದೆ ರೀತಿ..

ಇದೆ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ..

ಇದೆ ಧಾಟಿಯಲ್ಲಿ ಬಸ್ ಬಗೆಗೆ ವಿವರಗಳನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದರು..

ಇದನ್ನು ಓದಿದವರು ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ "ಗಂಗಣ್ಣ"...