" ಯಾರದ್ದೇ.. ದೇಹದ ಬಣ್ಣ.... ಅವರಿಷ್ಟವಲ್ಲ..."..

part ... 1

ರಾಜಿ ಎನ್ನುವ ಮಿಂಚು ...
ಇಡೀ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಸಂಚಲನ ಉಂಟು ಮಾಡಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಳು...
ಅವಳ ವಯ್ಯಾರ, ಬಿನ್ನಾಣ..
ಸೊಕ್ಕಿನ ನಡೆ...

ಕಪ್ಪಗಿದ್ದರೂ ಆಕರ್ಷಕ ಕಣ್ಣುಗಳು...!!

ಹುಡುಗರ ಒಂದು ನೋಟ ಅವಳ ಕಡೆಗೆ ಇರುತ್ತಿತ್ತು...

ಅವಳ ನೋಟ...
ಉಪ್ಪು.. ಹುಳಿ... ಮಸಾಲೆ ಹಾಕಿದ ಹಸಿಮೆಣಸಿನ ಕಾಯಿಯಂತೆ ಇತ್ತು....

ಅದು ಅವಳಿಗೂ ಗೊತ್ತಿತ್ತು...

ಒಮ್ಮೆ ನಮ್ಮ ಗುಂಪಿನ ಹುಡುಗ ಮಾತನಾಡಿಸಲು ಹೋಗಿ ಎಲ್ಲರೆದುರು
ಅವಳಿಂದ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಉಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ...

ಅವಳು ಹೇಗೆ ಉಗಿದಿದ್ದಳು ಎಂದರೆ...
ಹುಡುಗ ಅವಮಾನದಿಂದ... ನಾಲ್ಕು ದಿನ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಚಕ್ಕರ್ ಹಾಕಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದ...
ಹುಡುಗರೆಲ್ಲ ವಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು....

ಇದಕ್ಕೊಂದು ಪ್ರತಿಕಾರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳವ ಅಗತ್ಯ ಇತ್ತು...

ಸೇಡು ತೀರಿಸಿ ಕೊಳ್ಳಲೇ ಬೇಕಿತ್ತು....

ಹುಡುಗರೆಲ್ಲ ನಾಗುವಿನ ಮೊರೆ ಹೊಕ್ಕರು...
ನಾಗು ಒಂದುದಿನದ ಟೈಮ್ ತೆಗೆದು ಕೊಂಡ...

"ಪ್ರಕಾಶು .... ಒಂದು ಕವನ ಬರೆದು ಕೊಡು..."

ಎಂದು ಅದರ ರೂಪು ರೇಷೆಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟ...
ಅವನ ರೀತಿಯಂತೆ ಕವನ ಬರೆದು ಕೊಟ್ಟೆ...

ಮರುದಿನ ಕಾಲೇಜಿನ ನೋಟಿಸ್ ಬೋರ್ಡಲ್ಲಿ ಉಗಿಸಿಕೊಂಡ ಹುಡುಗನ ಹೆಸರಲ್ಲಿ
ಒಂದು ಕವನ ಹಾಕಲಾಯಿತು...

ನಾಗು ಎಲ್ಲರನ್ನು ಕರೆದು ಹೇಳಿದ....

"ನೋಡ್ರೊ .. ಕನಿಷ್ಠ ..
ಐದು.. ಆರು.. ಹುಡುಗರಾದರೂ ನೋಟಿಸ್ ಬೋರ್ಡ್ ಮುಂದೆ ನಿಂತಿರಬೇಕು...
ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳು ಬಂದ ಕೂಡಲೇ..
ಆಸಕ್ತಿಯಿಂದ ಬೋರ್ಡ್ ನೋಡಿ..
ಓದಿ ನಗಬೇಕು.. ದೊಡ್ಡದಾಗಿ...
ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ಸಭ್ಯತೆಯಿಂದ.. ಜೋರಾಗಿ..."

ಹುಡುಗರು ಸರದಿಯಂತೆ ನೋಟಿಸ್ ಬೋರ್ಡ್ ಮುಂದೆ ನಿಂತು ನಗಲು ಶುರು ಮಾಡಿದರು...

ಎಲ್ಲ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳಿಗೂ ಆಶ್ಚರ್ಯ...!
ಉಗಿಸಿಕೊಂಡ ಹುಡುಗ ಕವನ ಬರೆದಿದ್ದಾನೆ..!
ಕೆಲವರು ಓದಿಕೊಂಡು ಹೋದರು...

ರಾಜಿಗೂ ಸುದ್ಧಿ ಮುಟ್ಟಿತು....!

ತನ್ನ ಗೆಳತಿಯರ ಸಂಗಡ ದೊಡ್ಡ ಗುಂಪಿನೊಂದಿಗೆ ಓದಲು ಬಂದಳು...

ಎಲ್ಲ ಗಂಡು ಮಕ್ಕಳು ನೋಟಿಸ್ ಬೋರ್ಡಿನ ಮುಂದೆ ಜಮಾಯಿಸಿದ್ದರು....

"ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಬರ್ರೋ... ಓದುವವರು ಓದಿಕೊಳ್ಳಲಿ"

ಅಂತ ಉಗಿಸಿಕೊಂಡ ಹುಡುಗ ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಹೇಳಿದ...
ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ಕವನದ ಜೆರಾಕ್ಸ್ ಕಾಪಿಯನ್ನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹಂಚಿದ....

ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳೂ ತೆಗೆದು ಕೊಂಡರು...

ಹುಡುಗರ ನಗು ತಾರಕಕ್ಕೆ ಏರಿತ್ತು....

ರಾಜಿ ಅವಮಾನದಿಂದ...
ಉಕ್ಕಿಬಂದ ಅಳುವನ್ನು ನುಂಗುತ್ತಿದ್ದು ನಮಗೆಲ್ಲ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿತ್ತು...

ಅವಳ ಅಳು ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿ ನಮಗೆಲ್ಲ ಒಂಥರಾ ಆಯಿತು...
ತಪ್ಪು ಮಾಡಿ ಬಿಟ್ಟೆವೇನೋ ಅನಿಸಿತು...

ಉಗಿಸಿಕೊಂಡವ ಖುಷಿಯಾಗಿದ್ದ....

ನಾವೆಲ್ಲ ಕ್ಲಾಸಿಗೆ ಹೋಗಿ ಕುಳಿತೆವು...

ರಾಜಿ ಸೀದಾ ಪ್ರಿನ್ಚಿಪಾಲರ ಬಳಿ ದೂರು ಕೊಟ್ಟಳು..
ನೋಟಿಸ್ ಬೋರ್ಡಿನ ಕವನ ಸ್ಟಾಫ್ ರೂಮಿಗೂ ತಲುಪಿತು.....

ನಮ್ಮನೆಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಕರೆಸಲಾಯಿತು..

ವಿಚಾರಣೆ ಶುರುವಾಯಿತು.... ಪ್ರಿನ್ಸಿಪಾಲರು ತುಂಬಾ ಗರಂ ಆಗಿದ್ದರು...

"ಯಾಕೆ ಈ ಹುಡುಗಿಯ ಬಗೆಗೆ ಕವನ ಬರೆದು ಬೋರ್ಡಿಗೆ ಬರೆದು ಹಾಕಿದ್ದು..?"

"ಸರ್.... ಅದೊಂದು ತಮಾಷೆ ಕವಿತೆ...
ಹೀಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ..
ಯಾರಿಗೂ ಉದ್ದೇಶಿಸಿ ಹಾಕಿಲ್ಲ..."

ರಾಜಿಯ ಸಪ್ಪೆ ಮೊರೆ ನೋಡಿ ಖೇದವೆನಿಸಿತು...
ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳ ಅಳುಮೋರೆ, ಕಣ್ಣೀರಿಗೆ ಬಹಳ ಶಕ್ತಿ ಇದೆ...

"ಅದು ನನ್ನ ಕಪ್ಪು ಬಣ್ಣದ ಕುರಿತು ಹಾಕಿದ್ದು..
ಇಡೀ ಕಾಲೇಜೇ ಹೇಳ್ತಾ ಇದೆ...
ಅದರಲ್ಲೂ ನಾನು ಓದಲು ಹೋದಾಗ ...
ನನಗೆ ಅವಮಾನವಾಗುವಂತೆ ಜೋರಾಗಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದರು.."

ನಾಗು ಪ್ರತಿ ಸವಾಲು ಹಾಕಿದ....
"ನಾವ್ಯಾಕೆ ನಿಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯಲಿ...?
ನಮಗೇನು ಹುಚ್ಚುನಾಯಿ ಕಚ್ಚಿದೆಯಾ...?
ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ನೀವು ನಮಗೇನೂ ಮಾಡಿಲ್ಲವಲ್ಲ...!"

" ಮತ್ತೆ ಗಂಡು ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲ ಗುಂಪು ಸೇರಿಸಿ ..
ನೋಟೀಸ್ ಬೋರ್ಡಿನ ಬಳಿ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ ನಕ್ಕಿದ್ದು ಯಾಕೆ..?"

"ಅದೇ ಹೇಳಿದೆವಲ್ಲ... ಅದು ತಮಾಷೆ ಕವನ...
ನಾವು ನಿಮ್ಮ ಬಗೆಗೆ ಯಾಕೆ ನಗಬೇಕು...?
ನೀವೇನೂ ಮಾಡಿಲ್ಲವಲ್ಲ...."

ನಾಗು ಪ್ರಿನ್ಸಿಪಾಲರಿಗೆ ಹೇಳಿದ......
"ಸರ್ ನಮ್ಮ ಕವನದಿಂದ ಯಾರಿಗಾದರೂ ಬೇಜಾರಾದಲ್ಲಿ ಅದಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ವಿಷಾದವಿದೆ...
ಯಾರಿಗೂ ನೋಯಿಸುವ ದ್ರಷ್ಟಿಯಿಂದ ಅದನ್ನು ಹಾಕಿದ್ದಲ್ಲ..."

ನಾಗುವಿನ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರದ, ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಮಾತು ರಾಜಿಗೆ ಬಿಸಿ ತುಪ್ಪದಂತಾಯಿತು....
ಇತ್ತ ಪ್ರಿನ್ಸಿಪಾಲರಿಗೆ ತಲೆ ಕೆಟ್ಟು ಹೋಯಿತು...

"ಏನಮ್ಮ ಅದು ಅಶ್ಲೀಲ ಕವನವಾ...? ಕೆಟ್ಟ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಬರೆದಿದ್ದಾರಾ..?"

"ಇಲ್ಲ... ಸ... ನನ್ನ ಕಪ್ಪು ಬಣ್ಣದ ಬಗ್ಗೆ ಹೀಯಾಳಿಸಿದ್ದಾರೆ.."

ನಾಗು ನೇರವಾಗಿ ಹೇಳಿದ....
"ಸರ್ ಅದರಲ್ಲಿ ಯಾರ ಹೆಸರೂ ಇಲ್ಲ...
ಸುಂದರವಾದ ಹಾಸ್ಯ ಕವನ.. ಅಷ್ಟೆ.."

ಈಗ ರಾಜಿ ಇಕ್ಕಟ್ಟಿಗೆ ಸಿಲುಕಿದಳು...
"ಸರ್... ನಾಲ್ಕು ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ... ಇವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಹುಡುಗನಿಗೆ ನಾನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬಯ್ದಿದ್ದೆ...
ಅದಕ್ಕೆ ಹೀಗೆ ಸೇಡು ತೀರಿಸಿ ಕೊಳ್ತಿದ್ದಾರೆ"

"ಯಾಕೆ ಬಯ್ದದ್ದು..? ಆತ ಏನು ಮಾಡಿದ...?"

"ಆತ ಸುಮ್ಮನೆ ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದ...ಪೋಲಿ ಥರ ನನ್ನನ್ನೇ ನೋಡ್ತಿದ್ದ...
ಕೊನೆಗೆ ನನ್ನನ್ನೇ ಮಾತಾಡಿಸಲು ಬಂದ... ನಾನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬಯ್ದು ಕಳಿಸಿದ್ದೆ....."

ಈಗ ನಾಗು ಮಧ್ಯ ಮಾತಾಡಿದ....
"ಆತ ಏನು ಮಾತಾಡಿದ...? ಏನು ಕೇಳಿದ...? ತಪ್ಪಾಗಿ ನಡೆದು ಕೊಂಡನಾ..?
ಇಲ್ಲಾ.. ಅಶ್ಲೀಲ ಮಾತಾಡಿದನಾ...?
ನಿಮ್ಮ ಬಳಿ ಸಹಜ ಸ್ನೇಹದಿಂದ ಮಾತಾಡಲು ಬಂದಿರ ಬಹುದಲ್ಲವಾ..?
ನೀವು ನೇರವಾಗಿ ಇದೆಲ್ಲ ನನಗಿಷ್ಟ ಆಗಲ್ಲ ಅನ್ನೋದು ಬಿಟ್ಟು..
ಎಲ್ಲ ಹುಡುಗರ ಎದುರಿಗೆ ಜೋರಾಗಿ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಅವಾಚ್ಯ ಶಬ್ಧದಿಂದ ಬಯದದ್ದು ತಪ್ಪಲ್ಲವಾ...?"

"ಇಲ್ಲ ಆತ ಕೆಲಸವಿಲ್ಲದೆ ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದ..
ನನ್ನ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಮಾತಾಡಲು ಬಂದಿದ್ದ..
ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ಯಾಕೆ ಬರಬೇಕಿತ್ತು...?"

ಈಗ ಪ್ರಿನ್ಸಿಪಾಲರಿಗೆ ಎಲ್ಲದೂ ಅರ್ಥವಾಯಿತು....

"ಎಲ್ಲ್ರೂ ಸುಮ್ನೆ ಇರಿ...
ಓದುವದು ಬಿಟ್ಟು ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳ ಹಿಂದೆ ಹೋಗಿ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ನಾಟಕ ಏಕೆ ಮಾಡ್ತೀರಿ..?
ಇದೆಲ್ಲ ತಪ್ಪು... ಯಾರು ಆ ಹುಡುಗ... ?
ಬಾರೋ... ಇಲ್ಲಿ ಇವರ ಬಳಿ ಸ್ಸಾರಿ ಕೇಳು..."

ಪ್ರಿನ್ಸಿಪಾಲರಿಗೆ ಹೆದರಿದ ಆತ.. ಸ್ಸಾರಿ ಕೇಳಿದ...

"ಮತ್ತೆ ಏನು ಕವನ ಅದು... ನೋಟಿಸ್ ಬೋರ್ಡಿನಿಂದ ತಗೋಂಡು ಬನ್ನಿ..."
ತಂದು ಕೊಡಲಾಯಿತು...
ಪ್ರಿನ್ಸಿಪಾಲರೂ ಸ್ವತಹ ಕವಿಗಳು...

ಓದಿದರು..

" ಭದ್ರಾವತಿ... ಬಂಗಾರಿಗೆ...."

ನಿನ್ನೆ ಕನಸಲ್ಲಿ ...
ಹೆಜ್ಜೆಗೆಜ್ಜೆಯ ಸದ್ದಲ್ಲಿ ನೀನು...
ನನ್ನ ಕನಸಲ್ಲಿ ಬಂದಿದ್ದೆ...

ನಿನ್ನ ಮುದ್ದು ಮುಖ ನೋಡಲಾಗಲಿಲ್ಲ...
ಸುತ್ತಲೂ ಕವಿದಿತ್ತು...
ಮುಸ್ಸಂಜೆಯ ಮಂದ ಕತ್ತಲು..
ಏನು ಮಾಡಲಿ ನಾನು..?
ನನ್ನ ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಟರಿ ಇತ್ತಿಲ್ಲ......

ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಬಾ.. ಗೆಳತಿ...
ಹಗಲಿನಲ್ಲಿ..
ಕಣ್ಣು ತುಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳುವೆ...
ಹ್ರದಯದಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವೆ..
ಕತ್ತಲಲ್ಲೂ ಬೆಳಕಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುವೆ....
ಸೀಮೆ ಸುಣ್ಣವ ಸಾರಿಸಿ...
ರೇಡಿಯಂ ಬಳಿದು....
ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನನ್ನು ರಾತ್ರಿ ಕನಸಲ್ಲಿ ನೋಡಲು......

ಅವರು ನಗು ಬಂದರೂ ತಡೆದು ಕೊಡಿದ್ದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿತ್ತು...

ತಮ್ಮ ಚಷ್ಮದಿಂದಲೇ ನಮ್ಮನ್ನು ಕೆಕ್ಕರಿಸಿ ನೋಡಿ...
"ಇದು ಯಾರು ಬರೆದದ್ದು...?"

ನಾಗು ಹೇಳಿದ... "ನಾನು "

"ನೀನು ಹೋಗಮ್ಮ..."
ರಾಜಿ ಹೋದಳು...

" ಈ ಹುಡುಗಾಟಿಕೆ ವಯಸ್ಸಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ವೀವೇಕ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಿ..
ಯಾರದೇ ದೇಹದ.. ಬಣ್ಣ ಅವರ ಇಷ್ಟವಲ್ಲ...
ಅದನ್ನು ಹೀಯಾಳಿಸುವ ಅಧಿಕಾರ ನಿಮಗೆ ಇಲ್ಲ...
ಪಬ್ಲಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಹೆಣ್ಣುಮಗಳಿಗೆ ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಹೀಯಾಳಿಸುವದು ಅಕ್ಷಮ್ಯ ಅಪರಾಧ...
ನಿಮ್ಮ ತಂಗಿ ಕಪ್ಪಿದ್ದರೆ....
ಯಾರಾದರೂ ಹೀಯಾಳಿಸಿದರೆ ನಿಮಗೆ ಏನು ಅನ್ನಿಸ್ತದೆ..?
ಇದೇ ಕೊನೆಯ ವಾರ್ನಿಂಗ್...
ಅಪ್ಪ, ಅಮ್ಮ ಓದಲಿಕ್ಕೆ ಕಳಿಸ್ತಾರೆ.. ಇಲ್ಲಿ ನೀವು ಈ ಥರಹ ಮಾಡ್ತೀರಿ..
ನಾಚಿಕೆ ಆಗ್ಬೇಕು ನಿಮಗೆ..
ಮುಂದಿನ ವಾರ ರಕ್ಷಾಬಂಧನ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಅದ್ದೂರಿಯಾಗಿ ಮಾಡುವ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇದೆ...
ಅದಕ್ಕೆ ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿ ಎಲ್ಲರೂ ಬರಲೇ ಬೇಕು...
ಈಗ ಕ್ಲಾಸಿಗೆ ಹೋಗಿ... "

ನಾನು ನಾಗುವಿನ ಮುಖ ನೋಡಿದೆ...
ನಾಗು ನನ್ನ ಕೈ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ... ಹಿಡಿದುಕೊಂಡ...
ಕೈ ಅದುಮಿದ....
ಸಣ್ಣಗೆ ನನ್ನ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಪಿಸುಗುಟ್ಟಿದ...

"ಪ್ರಕಾಶು...

ನನಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಕವನ ಬೇಕು ಕಣೋ...
ನನ್ನ ಸ್ನೇಹದ ಮೇಲೆ ಆಣೆ ...

ಇಲ್ಲ ಅನ್ನಬೇಡ.."

ಅವನಿಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಕವನ ಬರೆದು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ದೊಡ್ಡ ಕಥೆ....

(ದಯವಿಟ್ಟು "ರಾಜಿ ಬಲು ಸುಂದರಿ " ಓದಿ...