ನಾನು ನಿಮಗೆಲ್ಲ .. ತುಂಬಾ,,ಇದಾಗಿದ್ದೇನೆ...!!..

ಗಿರಿನಗರದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಭೆ...

ಪರಮ ಪೂಜ್ಯ ಸ್ವಾಮೀಜಿಯವರ.. ಆಗಮನ ಇನ್ನೂ... ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ...

ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಸಿ.ಎಚ್.ಎಸ್, ಭಟ್ ರವರು ತುಂಬ ಹಾಸ್ಯಮಯವಾಗಿ.. ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದರು..

ಅವರು ಒಳ್ಳೆಯ ಮಾತುಗಾರರು..

ಅವರು " ಪ್ರೇರಣಾ ಮೋಟಾರ್ಸ್ " ನಲ್ಲಿ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಕರು..
ತುಸು ಹೊತ್ತು ಅವರೇ.. ಹಾಸ್ಯವಾಗಿ..ಮಾತಾಡಿದರು..

ಸ್ವಾಮೀಜಿಯವರು ಇನ್ನೂ ಬರಲಿಲ್ಲ..

" ಸಭಾಸದರೆ.. ತುಂಬಾ ಹೊತ್ತಿನಿಂದ ನಾನೇ ಮಾತಾನಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ...

ಇಲ್ಲಿ ಯಾರಾದರೂ ಏನಾದರೂ ಹಾಸ್ಯ, ಜೋಕು,

ಮಿಮಿಕ್ರಿ ಮಾಡುವದಾದರೆ.. ಬನ್ನಿ... ಈ ವೇದಿಕೆ ನಿಮಗಾಗಿದೆ.."

ಶುದ್ಢವಾದ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಭಟ್ಟರು ಆಹ್ವಾನ ಇತ್ತರು..

ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಗದ್ದಲ ಶುರುವಾಯಿತು...

ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಕಳೆಯಿತು..

ಎಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮತಮ್ಮಲ್ಲೇ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದರೇ ಹೊರತು ವೇದಿಕೆಗೆ ಯಾರೂ ಬರಲಿಲ್ಲ...

ಒಂದು ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ನಾನು , ನನ್ನ ಮಡದಿ, ನನ್ನ ಮಗ ಕುಳಿತ್ತಿದ್ದೇವು...

" ನಾನು ಕಾಲೇಜು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ.. ಈ ಥರ ವೇದಿಕೆ ಸಿಕ್ಕಿದಾಗ ಮಿಮಿಕ್ರಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ...
ಇಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಈ ಥರ ಇಲ್ಲವಾ..?
ಬೋರಾಗಿದೆ..... ಏನಾದರೂ ಜೋಕು ಮಾಡಿದ್ದರೆ.. ನಗಬಹುದಿತ್ತು.."

ಎಂದು ನಾನು ಹೇಳಿದೆ

" ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟೆಲ್ಲ ಬಡಾಯಿ ಬಿಡುತ್ತೀರಲ್ಲ..

ಹೋಗಿ ಏನಾದರೂ ಮಾಡಿ.. ನೋಡೋಣ....!! "

ಎಂದು ವ್ಯಂಗವಾಗಿ ಬಾಣ ಬಿಟ್ಟಳು ನನ್ನ ಮಡದಿ....!

" ನಾನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದುದು ಕಾಲೇಜು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ..
ಈಗಲ್ಲ.. ..ನೀನು ಸುಮ್ಮನಿರು... "

ನಾನು ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಚಿಸಲು ನೋಡಿದೆ...

" ಅಮ್ಮಾ.. ಇಂದು ರಾತ್ರಿ ನನಗೆ ಮಲಗುವಾಗ ...

"ಉತ್ತರನ ಪೌರುಷದ " .... ಕಥೆ ಹೇಳಮ್ಮ..!! "

ಎಂದು ಮಗನೂ ಬಾಣ ಬಿಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟ..!

" ಅದು ಹಾಗಲ್ಲ.. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಜನರ ನಡುವೆ ಮಾತಾಡುವ ಮೋದಲು...
ಸ್ವಲ್ಪವಾದರೂ ತಯಾರಿ.. ಬೇಡವೆ....?..."

ನಾನು ತರ್ಕಶಾಸ್ತ್ರದ ಪಾಠ ಶುರು ಮಾಡಿದೆ..

" ನೋಡಿ ನಿಮ್ಮ ಕಾಲೇಜಿನ ಕಥೆ ಕೇಳಿ,... ಕೇಳಿ...
ಕಿವಿ ತೂತು ಆಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ..!
ಬರಿ.. ಬಾಯಿ ಬಡಾಯಿ...!
ಸ್ಟೇಜ್ ಗೆ ಹೋಗಿ.. ಏನಾದರು ಮಾಡಿ....!
ಒಂದು ಸಾರಿಯಾದರೂ ..ಏನಾದರೂ ಮಾಡಿ...
ಸಾಬೀತು ಪಡಿಸಿ ಬಿಡಿ ...ನೋಡಿ ಬಿಡೋಣ...!
ಆಗ ನೀವು ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಹೇಳಿದ್ದೆಲ್ಲ ನಿಜ ಎಂದು ಒಪ್ಪುತ್ತೇನೆ...!! .. "

ಮತ್ತೆ ಸವಾಲು...!!

ಏಳು ವರ್ಷದ ಸಂಸಾರ ನಡೆಸಿದ್ದೇನೆ...!

ಆದರೂ... ನಂಬಿಕೆ... ಇಲ್ಲವಾ..?..!!

ಸಧ್ಯ..... "ಗಂಡಸಾಗಿದ್ದರೆ.. ಸ್ಟೇಜ್ ಮೇಲೆ ಹೋಗಿ ನೋಡುವಾ...!! "

ಪುಣ್ಯ..ಹಾಗೆ ....ಅನ್ನಲಿಲ್ಲವಲ್ಲ!

ಭೂಮಿ ... ಬಾಯ್ಬಿರಿದು..... ನನ್ನನ್ನು.. ನುಂಗ ಬಾರದೆ..?
ಅನ್ನಿಸಿ ಬಿಡ್ತು...

ಯಾಕೋ ಒಂದು ಕೈ ನೋಡಿಯೇ ಬಿಡೋಣ ಅನ್ನಿಸಿತು...

ಮಗನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ "ಹಿರೋ" ಆಗಿ ಬಿಡುವಂಥ.. ಅವಕಾಶ...!

ಸಾವಾಕಾಶವಾಗಿ ಎದ್ದು ನಿಂತೆ..

" ರೀ... ತಮಾಷೆಗಂದೆ ಕೂತ್ಕೊಳ್ಳಿ..!! "

ನನ್ನ ಮಡದಿ ಗಾಭರಿಯಿಂದ ಹೇಳಿದಳು..

ಕೇಳುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ನಾನಿರಲಿಲ್ಲ..

ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಜಾಗ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ವೇದಿಕೆಗೆ ಬಂದೆ...

ಸಿ.ಎಚ್.ಎಸ್. ಭಟ್ಟರು ಸ್ವಾಗತಿಸಿದರು..

" ಈಗ ಪ್ರಕಾಶ ಹೆಗಡೆಯವರು ತಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ವೇದಿಕೆಯನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲಿದ್ದಾರೆ.."

ಅನೌನ್ಸ್ ಮಾಡಿಯೇ ಬಿಟ್ಟರು...!!

ನಾನು ಮೈಕಿನ ಮುಂದೆ ಬಂದು ನಿಂತೆ...

ನನಗೆ ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಸಭಾ ಕಂಪನ ಇಲ್ಲವಾಗಿತ್ತು...

ಆದರೂ ... ಎಲ್ಲೋ ..... ಅಳುಕು...!

ದೈರ್ಯವಾಗಿ ಶುರು ಮಾಡಿಕೊಂಡೆ..

" ಮಾನ್ಯ.. ಇವರೆ... ಸನ್ಮಾನ್ಯ ...ಅವರೇ..!

ಹಾಗೂ ಇಲ್ಲಿ ಇದಾಂಥಹ.." ಇವರುಗಳೆ.."...!!.. "

ಎನ್ನುತ್ತ ಸೇರಿದ ಜನರ ಕಡೆಗೆ ನೋಡಿದೆ..

ಜನರಿಗೆ ಮೊದಲು ಅಷ್ಟಾಗಿ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ....

" ಇನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಇದರಲ್ಲೇ ..ಪರಮ ಪೂಜ್ಯ.." ಇವರು.." ಇಲ್ಲಿಗೆ ಇದಾಗಲಿದ್ದಾರೆ...
ಈ .".ಅವರು.." ತುಂಬಾ ಅದು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ...

ಅದಕ್ಕಾಗಿ.. ನಾನು.." ಅವರಿಗೆ..".. ಇದು ಮಾಡುತ್ತೇನೆ"

ಎಂದು ಕೈ ಮುಗಿದೆ...

ಜನರಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಗೊತ್ತಾಗ.. ಹತ್ತಿತು...

" ಮಾನ್ಯರೆ...

ಇಂದು ನಾವು "ಇದನ್ನು " ಮಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ...

ನಾವೇ ನಮ್ಮ "ಇದನ್ನು" ಇದು ಮಾಡದಿದ್ದರೆ....
ಇನ್ನು.." ಇದನ್ನು " ಯಾರು... ಮಾಡಬೇಕು..?

ನಮ್ಮ ಹಿಂದಿನವರು ."..ಇದನ್ನು.." ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು..

ಈಗ ನಾವು ಮತ್ತೆ .".ಇದನ್ನು " ಮಾಡಲು ಶುರು ಮಾಡಬೇಕು.. "

ನನ್ನ ಮಗನ ಕಡೆ ನೋಡಿದೆ...

ಜನರ ಸಂಗಡ ಈತನೂ ನಗಲು.. ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದ....!!

" ಮಹಾಜನಗಳೇ......

ನಮ್ಮ " ಇದು " ಅದಾಗುತ್ತಿದೆ....

ನಾವು " ಅದಾಗಲಿಕ್ಕೆ.." ಬಿಡಬಾರದು....!!..."

ಎಂದು ಘರ್ಜಿಸಿದೆ...!!

ಜನ ಚಪ್ಪಳೆ ಶುರು ಮಾಡಿದರು..!!
ಖುಷಿಯಿಂದ ನಗಲಿಕ್ಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದರು...!!
ನನಗೆ ಮತ್ತೂ ...ಉತ್ಸಾಹ ...ಬಂತು..

" ಯುವರಾಜ್ ಸಿಂಗ್ " ಬ್ಯಾಟಿಂಗ್ ಫಾರ್ಮ್ ಗೆ...
ಬಂದ ಹಾಗೆ ಇತ್ತು ನನ್ನ ಮಾತುಗಳು...

" ಸನ್ಮಾನ್ಯ ಇವರುಗಳೇ...

ಇಂದಿನ.. ಈ... ಇದಕ್ಕೆ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ..." ಇದೆ " ಕಾರಣ...!
ಹಾಗಾಗಿ ನಾವೆಲ್ಲ " ಇದಾಗಬೇಕು." ... !
ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ " ಇದಿರಬಾರಾರದು." ....."

ಮಗ ಖುರ್ಚಿಯಮೇಲೆ ನಿಂತುಕೊಂಡು ಎಂಜೋಯ್... ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ...!

ನಾನು ಇನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ... " ಅದೂ ..ಇದು " ಮಾತನಾಡಿ.....

" ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ನನ್ನ ಈ ... " ಇದನ್ನು" ...

" ಅದು "ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ..

ನಾನು ನಿಮಗೆಲ್ಲ " ಇದಾಗಿದ್ದೇನೆ."..!!....

ನನಗೆ " ಇದನ್ನು " ಮಾಡಲಿಕ್ಕೆ...

" ಇದು " ಮಾಡಿದ ...ಇವರಿಗೆ...

ನಾನು... ತುಂಬಾ " ಇದಾಗಿದ್ದೇನೆ "....!
ಇಲ್ಲಿಗೆ ನನ್ನೀ " ಇದನ್ನು " ಅದು ಮಾಡುತ್ತೇನೆ....!! .."

ಅಂದೆ...!

ಚಪ್ಪಾಳೆಯೋ ....!!... ಚಪ್ಪಾಳೆ...!!

ಜನರಿಗೆ ಎಷ್ಟು "ಇದಾಯಿತೋ..ಅದಾಯಿತೋ " ಗೊತಾಗಲಿಲ್ಲ...!

ತಕ್ಷಣ ಸಿ.ಎಚ್.ಎಸ್. ಭಟ್ಟರು ಮೈಕ್ ಬಳಿ ಬಂದರು...

" ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ನಮ್ಮನ್ನು ... " ಇದು " ಮಾಡಿದ ...

"ಇವರಿಗೆ " ...ನಾವೆಲ್ಲ ತುಂಬಾ " ಇದಾಗಿದ್ದೇವೆ "....!

ಅವರಿಗೆ ತುಂಬಾ " ಇವುಗಳನ್ನು ".. ಅರ್ಪಿಸುತ್ತೇವೆ... !! .. "


ಅಂದಾಗ ಮತ್ತೆ ಚಪ್ಪಾಳೆ...!!

ಮಗ ನನ್ನನ್ನು ಅಭಿಮಾನದಿಂದ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ...!!

ಜನರೆಲ್ಲ ನನ್ನನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು......


ನನಗೆ.... ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ.....

"ಇದಾಗಿ.." .... .."ಅದಾಗಿತ್ತು..'..!!...

" ಅದೂ" ......ಆಗಿ ..." ಇದಾಗಿ " ...ಬಿಟ್ಟಿತ್ತು..........!!