ಯಾವ ಹೂವು.... ಯಾರ ಮುಡಿಗೋ...! ಯಾರ ಒಲವು.. ಯಾರ ಕಡೆಗೋ...!!

part 3

ಎಲ್ಲ ಹುಡುಗರಿಗೂ ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆ ಧುತ್ತೆಂದು ಎದುರಿಗೆ ಬಂದು ಬಿಟ್ಟಿತು...

ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ನಡೆವ "ರಕ್ಷಾ ಬಂಧನ " ಹೇಗೆ ಎದುರಿಸುವದು....?

ನಾಗು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಧೈರ್ಯ ಹೇಳಿದ..
"ನೋಡ್ರೊ.. ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಪರಿಹಾರ ಇದ್ದೇ ಇದೆ..
ನಿಮಗೆಲ್ಲ ಯಾವ ಹುಡುಗಿ ಇಷ್ಟ ಅಂತ ಮೊದಲು ಲೀಸ್ಟ್ ಕೊಡಿ"

ತೆಂಗಿನ ಕಾಯಿ ಸೀತಾಪತಿ ತಲೆ ಕೆರೆದು ಕೊಂಡ..

"ನಾಗು ನನ್ನ ಕೇಸು ಇನ್ನೂ ಮನಸ್ಸಲ್ಲೇ ಇದೆ ಕಣೊ..
ನನ್ನ ಬಳಿ ಲೀಸ್ಟ್ ಇದೆ ... ಈ..
ಆರು ಜನರಲ್ಲಿ ಯಾರಾದರೂ ಒಬ್ಬರು ಅಂತ...
ಈ ಆರು ಜನ ರಾಖಿ ಕಟ್ಟದೆ ಇದ್ರೆ ಆಯ್ತು ನೋಡು..."

ತನ್ನ ಸಮಸ್ಯೆ ಇಟ್ಟ...

" ಎಲ್ಲರದ್ದೂ ಇದೇ ಸಮಸ್ಯೆ ಏನ್ರೋ...?..
ಓಕೆ ಮಾರಾಯ್ರ.....
ಎಲ್ಲರೂ ಗಪ್ಪತಿ ಬಳಿ ತಮ್ಮ ಲೀಸ್ಟ್ ಕೊಡ್ರೊ.."
ಅಂತ ನನ್ನನ್ನು ಕಾಲೇಜು ಮೈದಾನಕ್ಕೆ ಎಳೆದು ಕೊಂಡು ಹೋದ...

"ಪ್ರಕಾಶು...

ನಾನು "ರಾಜಿ" ಇಷ್ಟ ಪಡ್ತಿದ್ದೀನಿ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿದ್ದೂ..
ಗಪ್ಪತಿ ಹೀಗೆ ಮಾಡಿದ್ದಾನಲ್ಲ...!
ಈ ದಿನ ಗಪ್ಪತಿಗೆ ಬರೆದು ಕೊಡೊ..
ವಿಷಯ , ರೂಪ ಬದಲಾವಣೆ ಆಗ ಬೇಕು....
ಈಗ ನೀನು ಲೇಖನ ಬರಿಯಬೇಕು...."

"ಲೇಖನ ಬಹಳ ಸುಲಭ ಕಣೋ...
ಎಸ್ಸೇ .. ನಿಬಂಧ .. ಥರ ಅಲ್ವೇನೋ..
ಬರೀತಿನಿ ಬಿಡು..."

"ಲೋ... ಲೇಖನ ಅಂದ್ರೆ...

ಹೇಗೇಗೋ ಬರೆದು ಬಿಡ ಬೇಡ...
ಅದಕ್ಕೂ..ಒಂದು ರೀತಿ.. , ನೀತಿ ಇದೆ...
ಒಳ್ಳೇ... ಗೌಳಿ ಎಮ್ಮೆ...

ಉಚ್ಛೆ ಹೊಯ್ದ ಹಾಗೆ ಬರಿ ಬೇಡ..."

"ಎಮ್ಮೆ ಉಚ್ಛೆ ಹೊಯ್ದ ಹಾಗಾ..?..!!..?
ಲೇಖನಕ್ಕೂ ಎಮ್ಮೆ... ಉಚ್ಛೆ ಹೊಯ್ಯುವದಕ್ಕೂ ...
ಏನು ಸಂಬಂಧ ಮಾರಾಯಾ...?"

"ಲೋ... ಎಮ್ಮೆ ಉಚ್ಚೆ ಹೇಗೆ ಹೊಯ್ತದೆ ನೋಡೀದೀಯಾ..?"

" ನೋಡಿದ್ರೂ... ನೆನಪಾಗ್ತ ಇಲ್ಲ...

ಕಲ್ಪನೆ ಬರ್ತಾ ಇಲ್ಲ...!!"

"ಎಮ್ಮೆ ಹೇಗೆ ಹುಚ್ಛೆ ಹೊಯ್ತದೆ..?
ನಾಲ್ಕೂ ಕಾಲು ಅಗಲಿಸಿ...
ಬಾಲ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಎತ್ಗೊಂಡು.....
ಬೆನ್ನು ಬಗ್ಗಿಸಿ..
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ... ಆಕಾಶಾ ನೋಡ್ತಾ....
ಜೊಳ.. ಜೊಳ ಅಂತ...
ಒಂದೇ ಸಮನೆ ....
ಬಕೆಟಲ್ಲಿದ್ದ ನೀರು ತಲೆಗೆ ಹೊಯ್ಕೊಳ್ಳೋ ಹಾಗೆ
ಒಂದೇ ಉಸುರಿಗೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಭರ್ರ್ ಎಂದು ಹೊಯ್ದು ಮುಗಿಸ್ತದೆ......"

" ಛೇ... ಛೇ....!! "

"ನೀನು ಹೇಳುವ ವಿಷಯ ಪ್ಯಾರಾ ಮಾಡಿ ಹೇಳು..
ಓದುವವನಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಬ್ರೇಕ್ ಕೊಡು..
ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಕೊಡು...
ಬುಡದಿಂದ.. ಕೊನೆತನಕ...
ಒಂದೇ ಪ್ಯಾರಾಗ್ರಾಫ್ ನಲ್ಲಿ...

ಎಮ್ಮೆ ಉಚ್ಛೆ ಹೊಯ್ದ ಹಾಗೆ... ಮಾಡಬೇಡ...
ಅದಕ್ಕೊಂದು... ಲಯ.., ಹದ .. ಇರಬೇಕು..
ಇಲ್ಲಾ ... ಅಂದ್ರೆ...
ಓದುವವ.. ಎದ್ದೋಗಿ ಬಿಡ್ತಾನೆ ಅಷ್ಟೆ.."

" ಅರ್ಥ ಆಯ್ತು ಗುರುವೆ... ಈಗ ವಿಷ್ಯ ಹೇಳು ಪುಣ್ಯಾತ್ಮಾ... "
ನಾಗು ವಿಷಯ ಹೇಳುತ್ತ ರೂಮಿಗೆ ಕರೆದು ಕೊಂಡು ಹೋದ...
ಅವನು ಹೇಳಿದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಲೇಖನ ಬರೆದು ಕೊಟ್ಟೆ...

ಮರುದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ನಾಗು
ನಮ್ಮ ಗುಂಪಿನವರನ್ನು ಕರೆದು ಹೇಳಿದ...
"ನೋಡ್ರೋ...

ನಮ್ಮ ಕ್ಲಾಸಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಪುಣ್ಯಕೋಟಿ ಹಸುಗಳಿವೆ..."

ಉಮಾಪತಿ ತಲೆ ಕೆರೆದು ಕೊಂಡ...

"ಪುಣ್ಯಕೋಟಿ ಹಸುಗಳಾ...? ಏನೋ ಹಾಗಂದ್ರೆ..?"

"ನೋಡ್ರೋ...
ಕೆಲವು ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳನ್ನ ನೋಡಿದ್ರೆ...

ಏನೂ.. "ಭಾವನೆ".. ಬರಲ್ಲ...
ನೋಡಿದರೆ ತಂಗಿ ಅಂತ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಅನಿಸಿ ಬಿಡ್ತದೆ..
ಅಂಥಹ ನಾಲ್ಕು ಗೋವುಗಳನ್ನು ನೀವೇ ರೆಡಿ ಮಾಡಿ ಕೊಳ್ಳಿ...
ಅವರಿಗೆ ಮೊದಲೇ ತಿಳಿಸಿಡಿ..ನನಗೆ ನೀವೆ ರಾಖಿ ಕಟ್ಟಿ ಅಂತ..
ಅವರಿಗೆ ಗಿಫ್ಟ್ ಅಂತ ಕಾಸೂ ಕೊಡಿ.."

ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಬಹಳ ಸಂತೋಷವಾಯಿತು...
ಮುಖ ಅರಳಿತು...

ನಾಗು ಮತ್ತೆ ಹೇಳಿದ..
"ಇಷ್ಟೇ ಸಾಲದು ...

ನಾಳೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಅರ್ಧ ಗಂಟೆ ಮೊದ್ಲು ಬನ್ನಿ ..
ಇನ್ನೊಂದು ರಕ್ಷಣಾ ತಂತ್ರ ಇದೆ...
ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಅದನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲೇ.. ಬೇಕು..."

ಎಲ್ಲರೂ ಖುಷಿಯಿಂದ ತಲೆ ಹಾಕಿ..
ತಮ್ಮ... ತಮ್ಮ ..ಪುಣ್ಯಕೋಟಿ ಹಸುಗಳನ್ನು ಹುಡುಕ ಹೊರಟರು...

ನಾಗು ಪೆಟ್ಟಿಗೆ ಗಪ್ಪತಿ ಕರೆದು ಪತ್ರ ಕೊಟ್ಟ...

ಗಪ್ಪತಿಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ "ಇದೇನೋ ಸ್ವಲ್ಪ ದಪ್ಪ ಇದೆ..?'

ನಾಗು ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕ ... "ನೀನು ಕೊಟ್ಟು ಬಾರೋ ಸಾಕು ..
ಹುಡುಗಿ ಓಡಿ ಬರ್ತಾಳೆ..." ಅಂದ...

ಗಪ್ಪತಿಗೆ ಖುಷಿಯಯಿತು...

ಮರುದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ನಾಗುವಿನ ರೂಮಿನ ಎದುರಿಗೆ ಜಮಾಯಿಸಿದ್ದರು...

ಏನು ಮಾಡ್ತಾನೆ ಈ ನಾಗು ಅಂತ ಕೆಟ್ಟ ಕುತೂಹಲ....!

ನಾಗು ರೂಮಿನಿಂದ ಬಂದವನೇ...
ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ಒಂದೊಂದು ಪ್ಯಾಕ್ ನೀಡಿದ...!

ಎಲ್ಲರೂ ಬಿಚ್ಚಿ ನೋಡಿದರು..!

ಅದರಲ್ಲಿ "ರಾಖಿಯಿತ್ತು...."

"ಲೇ ನಾಗು ಇದೇನೋ.. ಇದು ..??..!
ಏನೋ ಮಾಡ್ತೀಯಾ ಅಂದುಕೊಂಡರೆ ..
ನಿನೂ ಪ್ರಿನ್ಸಿಪಾಲ್ ಆಗಿಬಿಟ್ಯಲ್ಲೋ..."

" ಲೋ ಮಕ್ಕಳ್ರಾ....
ಆ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು ಕಟ್ಟೋಕ್ಕಿಂತ ಮೊದ್ಲು...

ನಿಮಗೆ ನೀವೆ ಕಟ್ಗೋ ಬಿಡಿ...
ಅಕಸ್ಮಾತ್ ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿರೋ ಹುಡುಗಿಯರು ಕಟ್ಟಲಿಕ್ಕೆ ಬಂದರೆ..
"ನನಗೆ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ .. ಕಟ್ಟಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ....
ಕೈ ..ಕಾಲಿ.. ಇರೋರಿಗೆ ಕಟ್ಟಿ.."
ಅಂತ ಅವರಿಗೆ ಹೇಳಿ..."

ಎಲ್ಲ ಹುಡುಗರಿಗೂ ನಾಗುವಿನ ಮೇಲೆ ಭಯಂಕರ ಕ್ರತಜ್ಞತೆ ಬಂದು ಬಿಟ್ಟಿತು....

ನಾವೆಲ್ಲ ಕೈತುಂಬಾ ರಾಖಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋದೆವು...

ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಿನ್ಸಿಪಾಲರು ಗಂಭೀರವಾಗಿದ್ದರು...

"ಎಷ್ಟು ಜನ ಇವತ್ತು ಬರಲಿಲ್ಲ...??..? "

ಅಂತ ಗಂಡು ಮಕ್ಕಳ ಕಡೆಗೇ ... ನೋಡಿದರು...

ನಾವೆಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಕ್ಲಾಸಿನ ಗಂಡುಮಕ್ಕಳನ್ನು ಎಣಿಸಿದೆವು...

ಪೆಟ್ಟಿಗೆ ಗಪ್ಪತಿ ಬರಲೇ ಇಲ್ಲ...!!

ಅವನನ್ನು ಸೇರಿಸಿ ಒಟ್ಟೂ ನಾಲ್ಕೂ ಜನ ಬರಲಿಲ್ಲವಾಗಿತ್ತು...

ಪ್ರಿನ್ಸಿಪಾಲರು..
"ನೋಡಿ ರಾಖಿಯೆಂದರೆ ಅದು ಬರಿ ದಾರವಲ್ಲ..
ಕಟ್ಟುವ ದಾರದಲ್ಲಿ ಸಂಬಂಧ ಇರುವದಿಲ್ಲ...
ಅದರ ಹಿಂದಿನ ಭಾವದಲ್ಲಿ.
ಮೂಡುವ ಅನುಬಂಧದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ...

ಇಂದು ಬಾರದೇ ಇರುವ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಬಗೆಗೆ...
ಎಲ್ಲೋ ಒಂದು ಕಡೆ ಹೆಮ್ಮೆ ಎನಿಸುತ್ತದೆ...
ಅವರು ಅದಕ್ಕೆ ಅಷ್ಟು ಮಹತ್ವ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರಲ್ಲ...ಎಂದು..

ಆದರೆ ಅವರಿಗೆಲ್ಲ ನಾಳೆ ಪನಿಶ್ಮೆಂಟು ಇದೆ.."

ಎಲ್ಲರೂ ರಾಖಿ ಕಟ್ಟಿಸಿ ಕೊಡರು...

ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಪುಣ್ಯಕೋಟಿ ಹಸುಗಳು ರಾಖಿ ಕಟ್ಟಿದರು...

ರಾಜಿ ನಮ್ಮ ಗುಂಪಿನ ಒಬ್ಬರಿಗೂ ರಾಖಿ ಕಟ್ಟಲು ಬರಲಿಲ್ಲ...

ಹುಡುಗರಿಗೆಲ್ಲ ಖುಷಿಯಾಗಿತ್ತು...

ರೂಮಿಗೆ ಬಂದೆವು...
ಪೆಟ್ಟಿಗೆ ಗಪ್ಪತಿ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಹಾಡು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ...

"ಯಾವ ಹೂವು... ಯಾರ ಮುಡಿಗೋ...
ಯಾರ ಒಲವು... ಯಾರ ಕಡೆಗೋ..."

ಉಮಾಪತಿ ನಾಗುವಿನ ಕಾಲೆಳೆಯಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ...

"ನೀನು ಏನೇ ಹೇಳು ನಾಗು...
ಈ.. ಪೆಟ್ಟಿಗೆ ಗಪ್ಪತಿ....

ಗೊತ್ತಿದ್ದು .., ಗೊತ್ತಿದ್ದು..,ರಾಜಿ ಲವ್ವು ಮಾಡ ಬಾರದಿತ್ತು...
ಅದೂ ನಿನ್ನ ಸಹಾಯ ತೆಗೆದು ಕೊಂಡು...
ನೋಡು ಇಂದು ಚಕ್ಕರ್ ಹಾಕಿ..

ಪ್ರಿನ್ಸಿ ಹತ್ತಿರ ಗ್ರೇಟ್ ಅನ್ನಿಸ್ಕೊಬಿಟ್ನಲ್ಲ...!!.."

ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳ ಗುಂಪೊಂದು ನಮ್ಮ ರೂಮಿನ ಹತ್ತಿರ ಬಂತು...!

ರಾಜಿಯ ಗುಂಪು...!!..??...!

ನಮಗೆಲ್ಲ ಗಾಭರಿಯಾಯಿತು...

ಸೀತಾಪತಿ ಸಣ್ಣಗೆ ಚೀರಿದ...

" ಆ... ಭೀಮನ ಮೀಸೆಯವ "ರಾಜಿ" ಅಪ್ಪ...!!
ಮಿಲಟರಿ ಸುಬ್ಬರಾಯ...!!!
ನಾಗೂ...
ಇವತ್ತು ನಮ್ಮ ಕಥೆ ಮುಗಿಯಿತು...!!"

ಉಮಾಪತಿ ಮತ್ತೂ ಗಾಭರಿ ಆದ..!!

"ಅಲ್ಲಿ ನೋಡ್ರೋ...
ನಮ್ಮ ಲೆಕ್ಚರರ್ ಅವರ ಸಂಗಡ ಬರ್ತಾ ಇದ್ದಾರೆ..!!
ಯಾಕ್ರೋ...??!!..
...ಓಡಿ ಹೋಗೋಣ್ವಾ...??!!"

ನೋಡು ....ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಅವರು ನಮ್ಮ ಬಿಲ್ಡಿಂಗ್ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದರು.....

ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಎದೆ ಢವ... ಢವ ಹೊಡೆಯ ತೊಡಗಿತು..

ಕವನದ ಬಗೆಗೆ ರಾಜಿ ಸೇಡು ತಿರಿಸ್ಕೋ ಬಹುದಾ...??...!!

ಆತಂಕ.... !!
ಭಯ....!!

ದಪ್ಪ ಮೀಸೆಯವ ನಮ್ಮನ್ನು ದುರುಗುಟ್ಟಿ ನೋಡಿದ ಹಾಗೆ ಅನಿಸಿತು....

(ದಯವಿಟ್ಟು ನಾನು ಬರೆದ
"ನಗುವವರ ಮುಂದೆ ಎಡವಿ ಬೀಳ ಬೇಡ " ಓದಿ... )

http://ittigecement.blogspot.com/2008/12/blog-post_14.html

( ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗನ್ನು ಫಾಲೋ ಮಾಡುವವರ ಸಂಖ್ಯೆ ಶತಕ ದಾಟಿದೆ....

ಫಾಲೋ ಮಾಡದೆ ಓದುವವರ ಸಂಖ್ಯೆ ಇದಕ್ಕೂ ಮೀರಿದೆ...

ಖುಷಿಯಾಗುತ್ತದೆ...

It is a great feeling....!

ನಿಮ್ಮ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ , ಅಭಿಮಾನ, ಪ್ರೀತಿ ಹೀಗೆ ಇರಲಿ..

ಇದು ನನಗೆ ಇನ್ನೂ ಬರೆಯಲು ಉತ್ಸಾಹ ನೀಡುತ್ತದೆ....

ಎಲ್ಲ ಓದುಗರಿಗೂ ನನ್ನ ನಮನಗಳು...
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ...
ಇಟ್ಟಿಗೆ ಸಿಮೆಂಟು ...