ನಗುವವರ ಮುಂದೆ..ಎಡವಿ ಬೀಳ ಬೇಡ...!!

ಲಕ್ಕಣ್ಣನ ಚಹ ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಮಸಾಲೆ ಮಂಡಕ್ಕಿ ತಿಂದು ಗೆಳೆಯರೆಲ್ಲ ಕೆಕೆ ಹಾಕುತ್ತ ಕಾಲೇಜಿನ ಕಡೆ ಹೊರಟಿದ್ದೇವು.. ನಮ್ಮ ಮಾತಿಗೆ ಲಂಗುಲಗಾಮು ಇಲ್ಲವಾಗಿತ್ತು..
ಅಂದು ಪಿಯುಸಿ ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಫಲಿತಾಂಶದ ದಿನ...
ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಉತ್ಸಾಹ ಕಾತುರ..ರಿಸಲ್ಟ್ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಸಿರ್ಸಿ ಲಕ್ಶ್ಮೀ ಟಾಕಿಸಿನಲ್ಲಿ ಸಿನೇಮಾ ನೋಡೋಣ ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಮಾತಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇವು..
ಬಹಳ ದಿನಗಳ ನಂತರ ಗೆಳೆಯರೆಲ್ಲ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರಿದ್ದೇವು..ರಜೆಯ ದಿನಗಳ ವಿಶೇಷ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇವು..ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಕೀಟಲೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೀದ್ದೇವು....

"ಎಲ್ರಿಗೂ ಪಾಸಾಗುವ ಭರವಸೆ ಇದೆಯೇನ್ರೋ..ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ.. ಪು.ಬ. ಕಳಿಸಿ ರಿಸಲ್ಟ್ ತರಿಸೋಣ" ವಿವೇಕ ಸ್ವಲ್ಪ ಮುಂದಾಲೋಚನೆ ತೋರಿಸಿದ..

ಪು.ಬ. ಅಂದ್ರೆ ಪುಸ್ತಕದ ಬದನೆಕಾಯಿ..ಉಮಾಪತಿಗೆ ನಾವೆಲ್ಲ ಹಾಗೆ ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದೇವು...

"ಈ ಪಬ್ಲಿಕ್ ಎಕ್ಸಾಮ್ ನಂಬಲಿಕ್ಕೆ ಆಗಲ್ಲಾ ಕಣ್ರೊ..ಪುಬ ಕಳಿಸೋಣ" ಎಂದು ನಾಗು ಉಸುರಿದ...
ಅವನಿಗೆ ಡೌಟ್ ಇತ್ತೇನೋ...

ಅವನ ಮತ್ತು ರಾಜಿಯ ಕಥೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿತ್ತು....

ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸೀತಾರಾಮ ಆತಂಕದಿಂದ ಬಂದ...

"ಪ್ರಕಾಶು..ನಿನ್ನ ಹೆಸರು ಕಾಣ್ತಾ ಇಲ್ವಲ್ಲೊ..!!"'

ಸರಿಯಾಗಿ ನೋಡಿದ್ಯೇನೋ..ತೆಂಗಿನಕಾಯಿ ತಲೆಯವನೆ.." ವಿವೇಕ ಗದರಿದ...

ಸೀತಾರಾಮ ಎಂದಿಗೂ ತಮಾಷೆ ಮಾಡುವವನಲ್ಲ....

ನಾನು ಪಾತಾಳಕ್ಕೆ ಕುಸಿದಿದಿದ್ದೆ...

ಹೌದು ನಾನು ಫೇಲ್ ಆಗಿದ್ದೆ.....!! ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಗೆ ೧೬ ಮಾರ್ಕ್ಸ್ ಬಿದ್ದಿತ್ತು...!!

ಆಗಬಾರದಾಗಿತ್ತು..ಆಗಿ ಹೋಯಿತು...
ಮುಂದೇನು....??
ಅಂಧಾಕಾರ ಕವಿದಂತಾಗಿತ್ತು..

ಯಾವಾಗಲೂ ಮಾತಾಡಿ ನಗಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನಾನಗೆ ಮಂಕು ಕವಿದಂತಾಯಿತು...

ಮನೆಗೆ ಬಂದು ವಿಷಯ ಹೇಳಿದೆ...
ಬೇಜಾರಾದರೂ..
ಆಯಿ, ಆಣ್ಣ ಇಬ್ಬರೂ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಿದರು...

ಊರಿನವರಿಗೆ ಹೇಗೆ ಮುಖ ತೋರಿಸುವದು..?

ನಾಚಿಕೆ..ಸೋಲು.. , ಅವಮಾನಗಳಿಂದ ಕುಗ್ಗಿ ಹೋದೆ...

ಒಬ್ಬನೆ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ರೋಧಿಸಿದೆ...ಹೀಗೇಕಾಯಿತು..?

ಒಂದುರೀತಿಯ ಶೂನ್ಯ ಆವರಿಸಿತು... ಮಾತಿಲ್ಲದೆ ಮಂಕಾಗಿಬಿಟ್ಟೆ....

ಅಣ್ಣ ನನ್ನ ರೂಪ ಕಂಡು ಹೆದರಿದ..ಚಿಂತಿತನಾದ..

"ನೋಡು ಇದ್ದ ಜಮೀನನಲ್ಲೇ ದುಡಿಯೋಣ... ನನ್ನ ಸಂಗಡ ಹೊಲಕ್ಕೆ ಬಾ..ಕೆಲಸ ಮಾಡುವದರಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ಬದಲಾವಣೆಯಾಗುತ್ತದೆ..."

ನನಗೆ ಬೇರೆ ದಾರಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಸುಮ್ಮನೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಏನು ಮಾಡುವದು..?

ನಮಗೆ ಆಸ್ತಿಯೂ ಕಡಿಮೆ..

ಅಣ್ಣನ ಸಂಗಡ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೊರಟೆ..ಆಗ ಕೂಲಿ ಸಮಸ್ಯೆ.. ಊರಿನ ಗಂಡುಮಕ್ಕಳು ಪರಸ್ಪರ ಸಹಾಯ ಪದ್ಧತಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.

ಅವರ ಮನೆಗೆ ಇವರು..ಇವರ ಮನೆಗೆ ಅವರು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು...

ಮೈಮುರಿದು ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದೆ..ಮೈ ಕೈ ನೋವು ಬರುತ್ತಿತ್ತು...
ರಾತ್ರಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ನಿದ್ರೆ ಬರುತ್ತಿತ್ತು..

ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ತಿಂಡಿ ಆಗುವ ಮೊದಲು ಬೆಟ್ಟಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಹುಲ್ಲು, ಸೊಪ್ಪು ತರುತ್ತಿದ್ದೆ.

ಆಮೇಲೆ ಅಣ್ಣನ ಸಂಗಡ..ಬೇರೆಯವರ ಮನೆಗೆ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆ..

ಗೊಬ್ಬರ ತೆಗೆದೆ..ದನ ಕಾಯುವ ಕೆಲಸವನ್ನೂ ಮಾಡಿದೆ...
ಯಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿ ದಿನಕಳೆಯುತ್ತಿತ್ತು....

ಇದೇ ನನ್ನ ಜೀವನ ..ಹೀಗೆಯೆ ನನ್ನ ಜೀವನ ಅಂದುಕೊಂಡು ಬಿಟ್ಟೆ...

ಒಂದು ದಿನ ದಿವಾಕರ ಬಂದ..

ಅವನ ಬಳಿ ಮುಖ ತೋರಿಸಿ ಮಾತಾಡಲೂ ನನಗೆ ಮುಜುಗರ....ಅವನಿಗೆ ನನ್ನ ಸ್ಥಿತಿ ಅರ್ಥವಾಯಿತು...
ನನ್ನನ್ನು ಊರಿನ ಗದ್ದೆ ಬಯಲಿನ ಹೊಳೆಯ ದಡಕ್ಕೆ ಕರೆದು ಕೊಂಡು ಹೋದ...

" ನೀನು ಫೇಲ್ ಆಗಿದ್ದು ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ..ಕಣೊ..ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲ..ಇನ್ನೂ ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಸಮಯ, ಅವಕಾಶ ನಮ್ಮ ಬಳಿ ಇವೆ..ಎಲ್ಲ ಕಳೆದು ಕೊಂಡವರ ಹಾಗೆ ಇದ್ದೀಯಲ್ಲ..ಏನಪ್ಪಾ ಇದು..ಮೈ ಕೊಡವಿ ಏಳು..
ಏನಾದರೂ ಮಾಡೋಣಾ..ಎಲ್ಲಾ ಹೊಸದಾಗಿ ಶುರು ಮಾಡೋಣಾ..." ಅಂದ

"ಏನು ಮಾಡಲಿ ಹೇಳು..?" ಮಂಕು ಕವಿದ ನನಗೆ ಏನೂ ತೋಚದ ಹಾಗೆ ಕೇಳಿದೆ.

"ನೀನು ಸಿವಿಲ್ ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಓದು..

ಇದು ಸಾಧ್ಯವಾಗದ..ಕೆಲಸ.....

ಪಿಯುಸಿ "ಅರ್ಟ್ಸ್" ನಲ್ಲಿ ಫೇಲ್...!!.ಇಂಗ್ಲೀಷ ಗೆ ೧೬ ಮಾರ್ಕ್ಸ್..!!

ನಾನು ಸಿವಿಲ್ ಇಂಜನಿಯರಿಂಗ್ ಓದುವದೆ..? ಅದೂ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ..??

"ಮತ್ತೆ ಪರಿಕ್ಷೆಗೆ ಕಟ್ಟಿ ಪಾಸಾಗಿ..ಬಿ.ಎ. ಓದಿದರೆ ಹೇಗೆ..?' ನಾನು ಕೇಳಿದೆ...

'ಹೊಡೆದರೆ ಹುಲಿ ಹೊಡೆಯ ಬೇಕು.. ಮತ್ತೆ ಇಲಿ ಹೊಡೆಯಲು ಹೋಗಬಾರದು"

ಇದು ನನ್ನಿಂದ ಆದೀತೆ ದಿವಾಕರ..?"

"ಯಾಕೆ ಆಗಬಾರದು..?
ಅದೂ ಒಂದು ಸಬ್ಜೆಕ್ಟ್ ತಾನೆ..? ನೀನು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಓದಬೇಕಾಗಬಹುದು..
ಜಾಸ್ತಿ ಪ್ರಯತ್ನ ಪಡಬೇಕಾಗಬಹುದು ..ಖಂಡಿತ ಯಶಸ್ಸು ಇದೆ.."

ಖಚಿತವಾಗಿದ್ದ... ಅವನ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಆತ್ಮ ವಿಶ್ವಾಸ ತುಳುಕುತ್ತಿತ್ತು..ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಅಪಾರ ಭರವಸೆ ಇತ್ತು..

ನಾನು ಮತ್ತೆ ಮಾತಾಡಲಿಲ್ಲ...
ಇಬ್ಬರೂ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ ಕತ್ತಲೆಯಾಗಿತ್ತು..

ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ದಿವಾಕರ ಎದ್ದು ಊರಿಗೆ ಹೋದ...

ನಾನು ಅಣ್ಣನ ಸಂಗಡ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋದೆ..ಬೆಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಹುಲ್ಲು ಕಟಾವ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವು..

ನನಗೆ ದಿವಾಕರನ ಮಾತೇ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಕೊರೆಯುತ್ತಿತ್ತು..
ಮತ್ತೆ ಓದುವದು ನನ್ನಿಂದ ಆದೀತೆ..?

ಕತ್ತಿ ಬೀಸಿದೆ..ಅದು ಆಯ ತಪ್ಪಿ ನನ್ನ ಹೆಬ್ಬೆರಳ ಉಗುರಿನ ಬಳಿ ತಾಗಿತು...!!

ಚರ್ಮ, ಮಾಂಸ, ಕತ್ತರಿಸಿತು...ಚಿಳ್ಳನೇ ರಕ್ತ ಚಿಮ್ಮಿತು..

"ಜೀವ" ಹೋದಷ್ಟು ನೋವಾಯಿತು... !!
ಅಣ್ಣ ಓಡಿ ಬಂದ..ತಲೆಗೆ ಸುತ್ತಿದ್ದ ಬಟ್ಟೆ ಹರಿದು ಬ್ಯಾಂಡೇಜ್ ಕಟ್ಟಿದ..
ಒಂದು ಮಗ್ ನೀರು ಕುಡಿಸಿದ..ಬಹಳ ರಕ್ತ ಸ್ರಾವ ಆಯಿತು...


ರಾತ್ರಿ ಊಟ ಆದಮೇಲೆ ಅಣ್ಣ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಮಾತಾಡಿದ....

"ನೋಡು..ನಿನ್ನ ಹೊಯ್ದಾಟ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ...
ನಮ್ಮ ಕೈ ಮೀರಿ ಆದ ಘಟನೆ ಬಗೆಗೆ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿ ಕೊಳ್ಳುವದರ ಬಗೆಗೆ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲ..ಮುಂದೇನು ಮಾಡೋಣ..? ಅದರ ಬಗೆಗೆ ವಿಚಾರ ಮಾಡು...
ನೀನು ನಕ್ಕರೂ ಜೀವನ ಕಳೆಯುತ್ತದೆ..ನಗದಿದ್ದರೂ ಜೀವನ ಕಳೆದು ಹೋಗುತ್ತದೆ...
ನೀನು ನಗಬೇಕು ..ಮೊದಲಿನಂತಾಗಬೇಕು..
ಮುಂದೆ ಏನು ಮಾಡಬೇಕು ಅಂದು ಕೊಂಡಿದ್ದೀಯಾ..?"

ನನ್ನ ಬಳಿ ಯಾವುದೆ ಉತ್ತರ ಇರಲಿಲ್ಲ...ಯೋಚಿಸುವದನ್ನೇ ಬಿಟ್ಟುಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ...

"ನಂಗೇನೂ ಗೊತ್ತಾಗ್ತಾ ಇಲ್ಲ.. ಅಣ್ಣಯ್ಯಾ" ಹೇಳಿದೆ..

"ಸರಿ ನಮಗೆ ಇರುವ ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಂಸಾರ ಜೀವನ ಮಾಡಬಹುದು.. ನೀನು ಮನೆ ಕಡೆ ಇದ್ದು ಆಯಿ...ಜಮೀನು ನೋಡಿಕೊ..ನಾನು ಪಟ್ಟಣಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತೇನೆ...
ಹೋಟೆಲಲ್ಲೊ ಎಲ್ಲೋ ಒಂದು ಕಡೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ..ಜೀವನ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ.. "

ಅವನ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಧ್ರಡತೆ ಇತ್ತು...

ನನಗೆ ಏನು ಹೇಳಬೇಕೆಂದು ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ....ಸುಮ್ಮನಿದ್ದೆ...

ಮತ್ತೆ ಅಣ್ಣನೇ ಹೇಳಿದ...."ನೀನು ವಿಚಾರ ಮಾಡಿ ತಿಳಿಸು..ನೀನು ಓದುವದಾದರೆ..ಓದು..ನಾನು ಓದಿಸುತ್ತೇನೆ..ಎಷ್ಟೇ ಕಷ್ಟವಾದರೂ ಚಿಂತೆಯಿಲ್ಲ.... ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನೀನು ಮೊದಲಿನ ಥರಹ ಆಗಬೇಕು..ನಗುತ್ತ ಕುಣಿಯುತ್ತ ಇರಬೇಕು.."

ನಾನು ವಿಚಾರಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದೆ..ನಾನು ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲೇ..?..

ಏನೂ ಓದಿರದ ಅಣ್ಣ ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವದೆ..?
ಅವನಿಗೆ ಕ್ರಷಿ ಬಿಟ್ಟು ಮತ್ತೇನೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ...

ನನ್ನಿಂದ ಅಣ್ಣನಿಗೆ ತೊಂದರೆ ಆಗಬಾರದು...

ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಇದ್ದೆ..ಕೈ ನೋವು ಜಾಸ್ತಿ ಆಗಿತ್ತು..ಆಯಿ ಅರಿಷಿಣ..ಮತ್ತೇನೋ ಸೊಪ್ಪು ಹಾಕಿ ಕಟ್ಟಿದ್ದರು..

ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಾಗು ಬಂದ್ದಿದ್ದ...!!

ನಿಜವಾಗೀಯೂ ಖುಷಿಯಾಯಿತು..

ಸ್ನೇಹ ಅಂದರೆ ಇದು....!!ನನ್ನ ಬೇಜಾರು ನೋಡಿ ಬಂದನಲ್ಲ..!!

ನಗಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದೆ.. ಆಗಲಿಲ್ಲ .....

ಮಾತಾಡಿಸಿದೆ..ಚಹ, ಅವಲಕ್ಕಿ ತಿನ್ನುತ್ತಾ ಬಂದ ಕಾರಣ ಹೇಳಿದ....

"ಪ್ರಕಾಶು..ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆ ಮಾರಾಯ.. ..
ನಾನು ರಾಜಿಗೆ ಬರೆದ ಬರೆದ ಪ್ರೇಮ ಪತ್ರ ರಾಜಿ ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ..!
ನಿನ್ನೆ ಸಿರ್ಸಿ ಸಂತೆಯಲ್ಲಿ ತೆಂಗಿನಕಾಯಿ ತಲೆ ಸೀತಾರಾಮನಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ರಂತೆ..
ಗರಮ್ ಆಗಿದ್ರಂತೆ.."ನೋಡು ನಾಗುನಿಗೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬರಲು ಹೇಳು..ಇಲ್ಲವಾದಲ್ಲಿ ನಾನೇ ಅವರ ಮನೆ ಹೋಗುತ್ತೇನೆ.. ಅವನ ಅಪ್ಪನ ಬಳಿ ಮಾತಾಡ್ತೇನೆ" ಅಂದರಂತೆ ಮಾರಾಯ..!!
ನನಗೆ ಏನೂ ಗೋತ್ತಾಗ್ತಾ ಇಲ್ಲ... ನೀನೆ ಪರಿಹಾರ ಹುಡುಕು....
ರಾಜಿ ಅಪ್ಪ ನಮ್ಮನೆಗೆ ಬರದ ಹಾಗೆ ಮಾಡಬೇಕು....! ಏನು ಮಾಡಲಿ..?.?'

"ಒಳ್ಳೆಯದಾಯತಲ್ಲ ..ನಿಂಗೆ ರಾಜಿ ಬೇಕು ತಾನೆ..ಅವರು ಬಂದು ನಿನ್ನ ಅಪ್ಪನ ಬಳಿ ಮಾತಾಡ್ಲಿ.. ಸಮಸ್ಯೆ ಪರಿಹಾರವಾಯಿತಲ್ಲ.." ಅಂದೆ...

"ನಿನ್ನ ತಲೆ.. ಎಂಥಾ ಮನುಷ್ಯ ಮಾರಾಯಾ ನೀನು....??
ನನ್ನ ಅಪ್ಪ ಸುಮ್ನಿರ್ತಾರೇನೊ..? ನನ್ನ ಸಾಯಿಸಿ ಬಿಡ್ತಾರೆ..
ಅದೆಲ್ಲ ಬೇಡ ..ನಾವೇ ರಾಜಿ ಅಪ್ಪನ ಬಳಿ ಹೋಗೋಣ..ನೀನು ಬಾ..ನೀನೆ ಮಾತಾಡು..
ಹೇಗಾದರೂ ಮಾಡಿ ಬೀಸೋ ದೊಣ್ಣೆ ತಪ್ಪಿಸು ಮಾರಾಯ.. ಈಗಲೇ ರೆಡಿ ಆಗು.."

ನಾಗು ಬಡಬಡಿಸಿದ..

ನಾಗುವಿನ ಸ್ಥಿತಿ ನೋಡಿ ನನಗೆ ನಗು ತಡೆಯಲಾಗಲಿಲ್ಲ..

ದೊಡ್ಡದಾಗಿ...ನಕ್ಕುಬಿಟ್ಟೆ......

ನಗು ಬರದಿದ್ದರೂ ನಾಗುವೂ ನಕ್ಕ..ಹುಳಿನಗು....
ಆಯಿ ಅಡುಗೆ ಮನೆಯಿಂದ ಇಣುಕಿದಳು...

"ಏನಾಯಿತ್ರೋ.....ಈ ಪ್ರಕಾಶನ ನಗು ನೋಡದೆ ಬಹಳ ದಿವಸ ಆಗಿತ್ತು..
ಅವನಿಗೆ ನಗು ಮರೆತೇ ಹೋಗಿತ್ತು..ನಾಗು ನೀನು ಇನ್ನೂ ನಾಲ್ಕುದಿವಸ ಇಲ್ಲೇ ಇರು..!!
ನೀನು ಅವನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ನಗು ತರಿಸಿದೆ ನೋಡು.."

ನಾಗು ಹುಳಿ ನಗು ನಕ್ಕ ತಲೆ ಆಡಿಸಿದ ..ನನ್ನತ್ತ ನೋಡಿದ.....

ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅಣ್ಣಯ್ಯ ಬಂದ..ನನ್ನ ನಗು ಮುಖ ನೋಡಿ ಅವನಿಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ.!!..

"ನಾಗು..ನಾಲ್ಕು ದಿವಸ ನಮ್ಮಲ್ಲೇ.. ಇರಬೇಕು..ನಿವಿಬ್ರೂ ಗದ್ದೆ ತೋಟ ಸುತ್ತಾಡ್ಕೊಂಡು ಬನ್ನಿ." ಅಂದ..

ನಾಗುವಿಗೆ ಪಿಕಲಾಟವಿಕ್ಕಿತು..ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಾನೇ ಹೇಳಿದೆ..

" ಅಣ್ಣಯ್ಯ ನಾನು ಸಿರ್ಸಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕು..ಆರ್,ಎನ್. ಶೆಟ್ಟಿ ಕಾಲೇಜಿಗೆ....ನಾನು ಸಿವಿಲ್ ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಓದುತ್ತೇನೆ..ಮಾಹಿತಿ ತಗೊಂಡು ಬರ್ತೇನೆ.."

ಏನೂ ಹೇಳ ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ ವಾಗಿತ್ತು ..ಅಣ್ಣಯ್ಯನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷ ಕಾಣಬಹುದಿತ್ತು...

ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನನ್ನ ತಲೆ ಸವರಿದ

" ನೀನು ಏನು ಬೇಕಾದರೂ ಓದು..ಆದ್ರೆ..ನಮ್ಮ ನೋಡಿ ನಗುವವರ ಮುಂದೆ ಎಡವಿ ಬೀಳ ಬಾರದು ನೋಡು.. ನಿನ್ನ ಬೆನ್ನ ಹಿಂದೆ ನಾನಿದ್ದೇನೆ..ಹೋಗಿ ಬಾ"

"ಇಲ್ಲ ಅಣ್ಣಯ್ಯ ನಾನು ಓದುತ್ತೇನೆ.. ಮತ್ತೆ ಅದೇ ತಪ್ಪು ಮಾಡುವದಿಲ್ಲ.. ಮನಸ್ಸು ಗೊಟ್ಟು ಓದುತ್ತೇನೆ..."

ನಾನು ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸದಿಂದ ಹೇಳಿದೆ....

ನಾನು ರೆಡಿಯಾದೆ .
ನಾಗುವಿನ ಬೈಕ್ ಏರಿದೆ..ಹೋಗುತ್ತಾ ಇರುವಾಗ ನಾಗು ಹೇಳಿದ..

'ನೀನು ಏನು ಬೇಕಾದ್ರೂ ಓದು ಮಾರಾಯಾ..ಮೊದಲು ಮಿಲಿಟರಿ ಸುಬ್ಬು ರಾವ್ ಮನೆಗೆ ಹೋಗೋಣ"

" ಮಿಲಿಟರಿಸುಬ್ಬುರಾವ್ ಯಾರೋ..?"

" .....ರಾಜಿ ಅಪ್ಪ ..!! ರಿಟಾಯರ್ಡ್..ಮೇಜರ್..!!??...."

....... ಸಮಸ್ಯೆ ದೋಡ್ಡದೇ ಆಗಿತ್ತು....

ನನಗೆ...... ದಪ್ಪ ಬಿಳಿಮೀಸೆ..... ಕೆಂಪು ಕಣ್ಣು.... ಸಂಗಡ ..ಕೋವಿ..(ಗನ್)..ನೆನಪಾಯಿತು........