ಹೇಳ ಬಾರದೆಂದರೂ.. ಬಾಯಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಿತ್ತು ಸುಳ್ಳು ..!

part 1

part ..1

ಮನಸ್ಸೆಲ್ಲ ಘಾಸಿಯಾಗಿತ್ತು... ಮುಂದೆ ಏನು ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ದಿಕ್ಕು ತೋಚದಂತಾಗಿತ್ತು...

ಮನೆ ಕಟ್ಟಿ ಮುಗಿದಿತ್ತು.. ಮನೆಯ ಮಾಲೀಕರು  ಈಗ ತಕರಾರು ತೆಗೆದಿದ್ದರು...

"ನೋಡಿ... ಸರ್...

ಯಾರ ಬಳಿಯಾದರೂ..ಬಿಲ್ ಚೆಕ್ ಮಾಡಿಸಿ..

ಅವರು ಹೇಳಿದ ಮಾತಿಗೆ ನಾನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ"

"ಯಾರಾದರೂ ಆರ್ಕಿಟೆಕ್ಟ್ ನಮ್ಮನೆಗೆ ಬಂದರೆ ಅವರ ಕಾಲು ಮುರಿಯುತ್ತೇನೆ"

ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದವ ನನ್ನ ದೂರದ ಸಂಬಂಧಿ..!


ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ವ್ಯಕ್ತಿ.!


ಅವರ ಮನೆ ಕಟ್ಟಿ ಬಿಲ್ಲಿನ ಹಣ ಕೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ ಇಂಥಹ ಉತ್ತರ...

ನನಗೆ ಆಕಾಶವೇ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಂತಾಯಿತು...!

ಕೆಲಸಮಾಡುವಾಗ ಮಾತಾಡದ ಅವರ ಹೆಂಡತಿ ...
ಈಗ ತಮ್ಮ ಮಾತು ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದರು..

"ಕಿಚನ್‍ನಲ್ಲಿ ಟೈಲ್ಸ್ ಹಾಕಿದ್ದು ಸರಿ ಇಲ್ಲ.. ನೀರು ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ..."

" ಅಮ್ಮಾ...ತಾಯಿ ....
ನೀವು ನನಗೆ ಬರಬೇಕಾದ ಹಣ ಕೊಡಿ..
ನನ್ನಿಂದ ಏನೇ ತಪ್ಪಾಗಿದ್ದರೂ ಸರಿ ಪಡಿಸುತ್ತೇನೆ..
ದಿನಾ ಬೆಳಗಾದರೆ ಸಾಲಗಾರರ ಕಾಟ...
ನನ್ನ ಮರ್ಯಾದೆ ಹೋಗುತ್ತಿದೆ... ಹಣ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಬಿಸಿನೆಸ್ ನಾನು ಶುರು ಮಾಡಿಲ್ಲ..
ಮಟೀರಿಯಲ್ ಸಪ್ಲೈದಾರರ ಬಳಿ ಸಾಲ ತಂದಿದ್ದೇನೆ..
 

ನಾನು ನಂಬಿ ಮನೆ ಕಟ್ಟಿ ಕೊಟ್ಟ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ನಾನು ಆರಾಧಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ...

ನನ್ನ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಅವರು ಬಹಳ ದೊಡ್ಡ ವ್ಯಕ್ತಿ..

ಅಂಥವರು ಇಷ್ಟು ಚೀಪ್ ಆಗಿ ವರ್ತಿಸಿ ಬಿಡ್ತಾರಾ...?

ಕೆಟ್ಟ ಮನಸ್ಸಿನ ಜನಕ್ಕೆ ದೇಶ, ಭಾಷೆ,ರಕ್ತ ಸಂಬಂಧಗಳ ಗಡಿ ಇರುವದಿಲ್ಲ...
ಹಾಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಹೃದಯವಂತರಿಗೂ ಸಹ...
ಎಲ್ಲ ಕಡೆಯೂ ಇರುತ್ತಾರೆ...


ನಾನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ  ಮಾಲಿಕರ ಬಳಿ  ವಿನಂತಿಸಿದೆ...


" ಸಾಲ ಕೊಟ್ಟವರೆಲ್ಲ   ಫೋನ್ ಮಾಡ್ತಿದ್ದಾರೆ..
ನನಗೆ ಬಹಳ ಕಷ್ಟ ಆಗುತ್ತಿದೆ.. 
ದಯವಿಟ್ಟು ನನ್ನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ..."


ಜನಕ್ಕೆ ಯಾಕಾದರೂ ಇಂಥಹ ಮನಸ್ಥಿತಿ ಬಂದು ಬಿಡುತ್ತದೋ...


ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಹಣ ಕೊಡದೇ ಇರುವಂಥಹ ಕ್ರೂರ ಬುದ್ಧಿ...!


ಮುಂದೇನು...??


ಎಲ್ಲ ಕಡೆ ಮೈತುಂಬ ಸಾಲ...
ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಫೋನ್ ಕಾಲ್ ..


ಏನು ಅಂತ ಉತ್ತರ ಕೊಡಲಿ...?
ನಾಳೆ...? ನಾಡಿದ್ದು...?



ಒಂದು ವಾರದ ನಂತರ...?


ಯಾವಗಲಾದರೂ ಕೊಡಲೇ ಬೇಕಿತ್ತಲ್ಲ...!


ಸಾಲ ತಂದವರ ಬಳಿ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ...
ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದೆ...

ಹೇಳ ಬಾರದೆಂದರೂ.... ಬಾಯಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಿತ್ತು ಸುಳ್ಳು...!

ನಾಳೆ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ..
ಒಂದು ವಾರ ಬಿಟ್ಟು ಹಣ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದೆಲ್ಲ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ...


ಅವರ ಕಣ್ಣು ತಪ್ಪಿಸಿ ತಿರುಗುತ್ತಿದ್ದೆ...
ಮನೆಯಲ್ಲೇ.... ಇದ್ದರೂ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದೆ....


ಇದರಿಂದ ಹೇಗೆ ಪಾರಾಗುವದು...?
ಹಣ ಹೇಗೆ ಕೊಡುವದು...?


ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಒಡವೆಗಳನ್ನು ಬ್ಯಾಂಕಿನಲ್ಲಿಟ್ಟು ಹಣ ತಂದಾಗಿತ್ತು...!
ದೈನಂದಿನ ಬದುಕೂ ದುಸ್ಥರವಾಗಿ ಹೋಯಿತು...
ಖರ್ಚು ಹೇಗೆ ನಿಭಾಯಿಸುವದು..?


" ಅಪ್ಪಾ... 
ಹೃತೀಕ್ ರೋಷನ್ ಸಿನೇಮಾ ಬಂದಿದೆ..
ಹೋಗೋಣ ಅಪ್ಪಾ..."


ಮುದ್ದಿನ ಮಗನ ಬೇಡಿಕೆ...


ಮಗನ ಆಸೆಯನ್ನೂ ಪೂರೈಸಲಾಗದಷ್ಟು ಕೆಟ್ಟ ಸ್ಥಿತಿ....!


ಕಿಸೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಹಣ ಎಣಿಸಿದೆ...


ಒಂದು ಸಾವಿರ ಇತ್ತು...


"ಆಯ್ತು ಮಗನೆ... ಹೋಗೋಣ ... ಅಮ್ಮನಿಗೆ ರೆಡಿಯಾಗಲಿಕ್ಕೆ ಹೇಳು.."


ನನ್ನ ಹಣಕಾಸಿನ ಸ್ಥಿತಿಯ ಅರಿವು ನನ್ನಾಕೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗೊತ್ತು...


"ಇಂಥಹ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಸಿನೇಮಾ ಎಲ್ಲ ಯಾಕೆ..?
ಸಿನೇಮಾಕ್ಕೆ ಹೋದರೆ ಏನಿಲ್ಲ ಅಂದರೂ ನಾಲ್ಕು ನೂರು ಖರ್ಚಾಗುತ್ತದೆ..."


"ನೋಡು... ನನಗೆ ಬೇಕಾಗಿದ್ದು...ಮೂರು ಲಕ್ಷ..
ಮುನ್ನೂರು ರುಪಾಯಿ ಉಳಿಸುವದರಿಂದ ಏನೂ ಆಗುವದಿಲ...
ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ನಿಮಿಷವೂ ಹಿಂಸೆ ಆಗ್ತಾ ಇದೆ..
ನನ್ನ ಬುದ್ಧಿಗೆ ಏನೂ ಸೂಚಿಸ್ತಾ ಇಲ್ಲ...!
ಸ್ವಲ್ಪ ಮೂಡ್ ಚೇಂಜ್ ಆಗ ಬಹುದು ಬಾ.."


ಮನಸ್ಸಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಹೊರಟಳು..ನನ್ನಾಕೆ..


ಸಿನೇಮಾ ಹಾಲಿನಲ್ಲಿಯೂ ಮನಸ್ಸು ಸರಿಯಾಗಲಿಲ್ಲ...
ಗೃಹಪ್ರವೇಶ ಅಗುವವರೆಗೆ ಚಂದವಾಗಿ ಮಾತಾಡಿ ....
ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡ ಅವರು ಹಣ ಕೊಡುವಾಗ ಹೀಗೇಕೆ..?


ಹೀಗೆ ಕೈ ಕೊಡ ಬಹುದೆಂಬ ಸಂಶಯ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಬರಲೇ ಇಲ್ಲ...


"ಬದುಕಿಗಿಂತ ಸಿನೇಮಾವೇ ಚಂದ...
ಇಲ್ಲಿ ವಜ್ರಮುನಿ, ಅಮರಿಷ್ ಪುರಿ... ಬಂದ ತಕ್ಷಣ ಇವರು ವಿಲನ್ ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತದೆ...


ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಹಾಗಿಲ್ಲವಲ್ಲ...!


ಜನರ ಕ್ರೂರ.. ಕಹಿ ವರ್ತನೆ ಅರ್ಥವೇ ಅಗುವದಿಲ್ಲ...


ಸಿನೇಮಾ ನೋಡಿ ಗಾಂಧಿ ಬಜಾರ್‍ನಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದೆ...


"ಅಪ್ಪಾ... ದಾಳಿಂಬೆ ಕೊಡಿಸು... ಇಲ್ಲಿ ಚೆನ್ನಾಗಿರ್ತದೆ"


ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಹೇಳಲಾಗಲಿಲ್ಲ...


ಅಲ್ಲಿ ಸಾಲಾಗಿ ಹಣ್ಣಿನ ಅಂಗಡಿಗಳು...


"ದಾಳಿಂಬೆ ರೇಟು ಏನು..?"


"ಸ್ವಾಮಿ ....
ನಲವತ್ತು ರುಪಾಯಿ..."


ನಾನು ಮರು ಮಾತಾಡದೆ ಒಂದು ಕೇಜಿ ತೆಗೆದು ಕೊಂಡೆ..



"ರೇಟು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿ ಅಂತ ಕೇಳ ಬೇಕಿತ್ತು.."
ನನ್ನಾಕೆ ಆಕ್ಷೇಪ ಮಾಡಿದಳು..


"ನೋಡು ...
ಇವರೂ ನಮ್ಮಂತೆಯೇ... ದಿನ ನಿತ್ಯ ಹೋರಟದ ಬದುಕು..
ದೊಡ್ಡ ಅಂಗಡಿಗೆ ಹೋದರೆ ರೇಟು ಕೇಳದೆ ಮಾತಾಡದೇ ತರ್ತೀವಲ್ಲ..
ನೋಡು ಇವರ ಅಂಗಡಿಗೆ ನೆರಳೂ ಇಲ್ಲ...
ಇಂಥವರ ಬಳಿ ಚೌಕಾಸಿ ಮಾಡಿದರೆ ಪಾಪ ಬರುತ್ತದೆ...
ನೀನು ಸುಮ್ನಿರು..."


ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಫೋನ್ ಕಾಲ್... 
ಇಟ್ಟಿಗೆ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಭೈರಪ್ಪನವರು...
ಭಾರಪ್ಪನವರಿಗೆ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆ....


" ನೋಡಿ ಭೈರಪ್ಪನವರೆ... 
ನಿಮ್ಮ ಬಿಲ್ಲು ಮುಂದಿನವಾರ ಕೊಡ್ತೇನೆ...
ಇನ್ನೊಂದು  ಮನೆ ಕಟ್ಟೋ ಕೆಲ್ಸ ಸಿಕ್ಕಿದೆ...
ಮಟೀರಿಯಲ್ಸ್ ನೀವೆ ಸಪ್ಲೈ ಮಾಡ್ಕೋಡ ಬೇಕು..."


ಸುಳ್ಳು ಹೇಳ ಬಾರದೆಂದರೂ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಬಂದು ಬಿಡುತ್ತಿತ್ತು...


" ಸ್ವಾಮಿ.....
 ಹಣ ವಾಪಸ್ ಕೊಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಆಗಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಯಾಕೆ ಮಟೀರಿಯಲ್ ತೆಗೆದು ಕೊಳ್ತೀರಿ...?
ನನಗೂ ಹೆಂಡತಿ ಮಕ್ಕಳಿವೆ..
ಈ ದಂಧೆಯಿಂದಲೆ ಜೀವನ ಮಾಡ ಬೇಕು..
ಇಂದು ಕೊಡ್ತೀನಿ... ನಾಳೆ ಕೊಡ್ತೀನಿ.. ಅನ್ನೋ... 
ನಿಮ್ಮ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಸಾಕಾಗಿ ಹೋಗಿದೆ..
ನಾಳೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ನಿಮ್ಮನೆಗೆ ಬರ್ತೇನೆ ...
ಮನೆಯಲ್ಲಿರೋ  ಟಿವಿ, ಸೋಫಾನಾದ್ರೂ ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತೇನೆ..
ಏನು ಮಾಡ್ತೀರೋ  ಮಾಡ್ಕೊಳ್ಳಿ...."


ಅವರು ನನಗೆ ಮಾತಾಡಲು ಅವಕಾಶ ಕೊಡದೆ ಕಾಲ್ ಕಟ್ ಮಾಡಿದರು...


ನನ್ನ ಸಂಭಾಷಣೆ ಗಮನಿಸಿದ ಹಣ್ಣಿನ ಅಂಗಡಿಯವ


"ಸ್ವಾಮಿ ..
ನೀವು ಕಾಂಟ್ರಾಕ್ಟರ್ರಾ..?
ನಮ್ಮದೂ ಸಟಿದೆ ಮನೆ ಕಟ್ಟಿಸ ಬೇಕಿತ್ತು...ನಿಮ್ಮ ಫೋನ್ ನಂಬರ್ ಕೊಡಿ..
ನನ್ನ ಮಗ ಬಂದು ನಿಮ್ಮ ಬಳಿ ಮಾತಾಡ್ತಾನೆ.."


ನಾನು ಫೋನ್ ನಂಬರ್ ಕೊಟ್ಟೆ...


ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಹಣ್ಣು ಮಾರಾಟ ಮಾಡುವವ ಮನೆಕಟ್ಟಿಸುತ್ತಾನಾ...?


ಮತ್ತೆ ದುತ್ತೆಂದು ಸಾಲದ ನೆನಪಾಯಿತು....


ಬೆಳಗಾದರೆ ಮನೆ ಮುಂದೆ ಬರುವ ಭೈರಪ್ಪ...
ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದ ಮನೆಯವರು....
ಹೆಂಡತಿ... ಮಗನ ಎದುರಿಗೆ ಅವಮಾನ...!
ಸ್ನೇಹಿತರು... ಬಂಧುಗಳಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ....!


ಕಣ್ಣೆಲ್ಲ ಮಂಜಾಗಿ ... ಕತ್ತಲಾಗಿ..
ಎಲ್ಲಕಡೆಯಿಂದಲೂ ದಾರಿ ಕಾಣದಾಗಿತ್ತು......


ಈ ರಾತ್ರಿ ಬಹಳ ಉದ್ದವಾದದ್ದು.....!


ನಾಳೆಯ ಬೆಳಗನ್ನು ಹೇಗೆ ಎದುರಿಸಲಿ...?


ನಾನೇ... ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಹೇಗೆ...?


ಅತ್ಮಹತ್ಯೆ...!!..??
ಹೌದು....!
ಇದೊಂದೆ ದಾರಿ ಉಳಿದದ್ದು...!




( ಇದು ಯಾವುದೇ ವ್ಯಕ್ತಿ ದೂಷಣೆಗೆ ಬರೆದಿದ್ದಲ್ಲ...




ಅದು ನನ್ನ ಉದ್ದೇಶವೂ ಅಲ್ಲ...


ಎಲ್ಲರ ಜೀವನದಲ್ಲೂ ಇಂಥಹ ಘಟನೆ ಘಟಿಸುತ್ತದೆ...


ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು.., ಸಂದರ್ಭಗಳು ಬೇರೆ ಬೇರೆಯಾಗಿರುತ್ತದೆ...


ಓದಿ ಎಚ್ಚೆತ್ತು ಕೊಂಡರೆ ಅನುಭವ ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಸಾರ್ಥಕತೆ ಬರುತ್ತದೆ....)


(ನಾನು ಬರೆದ ..








ನಂಬಿಕೆ ವಿಶ್ವಾಸಗಳ ಬಗೆಗೆ ಬಹಳ ದುಬಾರಿ ಪಾಠ


ಇದನ್ನೂ ಓದಿ...)


( ಎಲ್ಲರಿಗೂ "ನಾಡಹಬ್ಬದ" ಶುಭಾಶಯಗಳು...)